۞وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَنشَأَ جَنَّـٰتٖ مَّعۡرُوشَٰتٖ وَغَيۡرَ مَعۡرُوشَٰتٖ وَٱلنَّخۡلَ وَٱلزَّرۡعَ مُخۡتَلِفًا أُكُلُهُۥ وَٱلزَّيۡتُونَ وَٱلرُّمَّانَ مُتَشَٰبِهٗا وَغَيۡرَ مُتَشَٰبِهٖۚ كُلُواْ مِن ثَمَرِهِۦٓ إِذَآ أَثۡمَرَ وَءَاتُواْ حَقَّهُۥ يَوۡمَ حَصَادِهِۦۖ وَلَا تُسۡرِفُوٓاْۚ إِنَّهُۥ لَا يُحِبُّ ٱلۡمُسۡرِفِينَ

و او ذاتي است كه باغهاي با دار بست، و بدون دار بست، و درختان خرما و كشتزارهايی را كه در مزه گوناگون مي باشند، پديد آورد، و زيتون و انار را كه [بعضي از آنها] شبيه به يكديگر، و [بعضي] بدون شباهت به يكديگر مي‌باشند، پديد آورد، چون ميوه مي‌دهد، از ميوة آن بخوريد، و حق آنرا [در] روز درو كردن آن بدهيد، و اسراف نكنيد، كه به يقين او اسراف كنندگان را دوست ندارد

وَمِنَ ٱلۡأَنۡعَٰمِ حَمُولَةٗ وَفَرۡشٗاۚ كُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ ٱللَّهُ وَلَا تَتَّبِعُواْ خُطُوَٰتِ ٱلشَّيۡطَٰنِۚ إِنَّهُۥ لَكُمۡ عَدُوّٞ مُّبِينٞ

و از چهارپايان حيواناتي براي باركشي، [مانند: شتر]، و حيواناتي براي فرش آفريد[1]، از آنچه كه الله براي شما روزي داده است، بخوريد، و از گامهاي شيطان پيروي نكنيد؛ كه به يقين شيطان براي شما دشمن آشكاري است

ثَمَٰنِيَةَ أَزۡوَٰجٖۖ مِّنَ ٱلضَّأۡنِ ٱثۡنَيۡنِ وَمِنَ ٱلۡمَعۡزِ ٱثۡنَيۡنِۗ قُلۡ ءَآلذَّكَرَيۡنِ حَرَّمَ أَمِ ٱلۡأُنثَيَيۡنِ أَمَّا ٱشۡتَمَلَتۡ عَلَيۡهِ أَرۡحَامُ ٱلۡأُنثَيَيۡنِۖ نَبِّـُٔونِي بِعِلۡمٍ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

او هشت حيوان را [آفريد] از گوسفند دو تا، [يكي نر و ديگري ماده] و از بُز دو تا [يكي نر و ديگري ماده]، بگو، آيا الله دو نر را حرام كرده است، و يا دو ماده را، و يا آنچه را كه در رحم آن دو ماده وجود دارد؟ اگر راست مي‌گوييد، از روي علم برايم خبر بدهيد

وَمِنَ ٱلۡإِبِلِ ٱثۡنَيۡنِ وَمِنَ ٱلۡبَقَرِ ٱثۡنَيۡنِۗ قُلۡ ءَآلذَّكَرَيۡنِ حَرَّمَ أَمِ ٱلۡأُنثَيَيۡنِ أَمَّا ٱشۡتَمَلَتۡ عَلَيۡهِ أَرۡحَامُ ٱلۡأُنثَيَيۡنِۖ أَمۡ كُنتُمۡ شُهَدَآءَ إِذۡ وَصَّىٰكُمُ ٱللَّهُ بِهَٰذَاۚ فَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبٗا لِّيُضِلَّ ٱلنَّاسَ بِغَيۡرِ عِلۡمٍۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّـٰلِمِينَ

و از شتر دو تا [يكي نر و ديگري ماده]، و از گاو دو تا [يكي نر و ديگري ماده] بگو، آيا دو نر را حرام كرده است، و يا دو ماده را؟ و يا آنچه را كه در رحم آن دو ماده وجود دارد؟ آيا وقتي كه خداوند شما را به اين حكم سفارش كرد، حاضر بوديد؟ پس‌ چه‌ كسي‌ ‌ستمكارتر از آن كسي است كه‌ بر الله دروغ‌ ببندد تا مردم‌ را بدون علم و دانش، به‌ گمراهي‌ بكشاند، همانا الله مردم ستمكار را هدايت نمي‌كند

قُل لَّآ أَجِدُ فِي مَآ أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلَىٰ طَاعِمٖ يَطۡعَمُهُۥٓ إِلَّآ أَن يَكُونَ مَيۡتَةً أَوۡ دَمٗا مَّسۡفُوحًا أَوۡ لَحۡمَ خِنزِيرٖ فَإِنَّهُۥ رِجۡسٌ أَوۡ فِسۡقًا أُهِلَّ لِغَيۡرِ ٱللَّهِ بِهِۦۚ فَمَنِ ٱضۡطُرَّ غَيۡرَ بَاغٖ وَلَا عَادٖ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

[اي پيامبر!] بگو! در آنچه كه بر من وحي شده است، براي كسي كه بخواهد طعام بخورد، چيزي را كه حرام شده باشد، نمي‌يابم، مگر آنكه: خود مرده، و يا خون ريخته شده، و يا گوشت خوك باشد كه به يقين پليدي است، و يا آنكه در وقت ذبحش نافرماني شده و نام غير الله بر آن برده شده باشد، پس هر كسي كه به خوردن اينها ناچار شود[1]، در صورتي كه متجاوز نبوده، و زياده روي نكند، [گناهي بر وي نيست] و به يقين پروردگار تو آمرزندة مهربان است

وَعَلَى ٱلَّذِينَ هَادُواْ حَرَّمۡنَا كُلَّ ذِي ظُفُرٖۖ وَمِنَ ٱلۡبَقَرِ وَٱلۡغَنَمِ حَرَّمۡنَا عَلَيۡهِمۡ شُحُومَهُمَآ إِلَّا مَا حَمَلَتۡ ظُهُورُهُمَآ أَوِ ٱلۡحَوَايَآ أَوۡ مَا ٱخۡتَلَطَ بِعَظۡمٖۚ ذَٰلِكَ جَزَيۡنَٰهُم بِبَغۡيِهِمۡۖ وَإِنَّا لَصَٰدِقُونَ

و بر يهود هر حيوان ناخن دار، و پيه گاو و گوسفند را حرام كرديم، مگر پيه [و چربيی] كه بر پشت آن [دو حيوان] قرار دارد، يا در لابلاي روده‌ها بوده، و يا به استخوان آميخته شده باشد، اين كيفر را به سبب سركشي شان به آنها داده‌ ايم، و به يقين كه ما راست گويانيم

فَإِن كَذَّبُوكَ فَقُل رَّبُّكُمۡ ذُو رَحۡمَةٖ وَٰسِعَةٖ وَلَا يُرَدُّ بَأۡسُهُۥ عَنِ ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

[اي پيامبر!] اگر تو را تكذيب كردند، بگو: پروردگار تان داراي رحمت بي‌انتهاء است، و عذابش از گروه مجرمان بازگردانده نمي‌شود

سَيَقُولُ ٱلَّذِينَ أَشۡرَكُواْ لَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ مَآ أَشۡرَكۡنَا وَلَآ ءَابَآؤُنَا وَلَا حَرَّمۡنَا مِن شَيۡءٖۚ كَذَٰلِكَ كَذَّبَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ حَتَّىٰ ذَاقُواْ بَأۡسَنَاۗ قُلۡ هَلۡ عِندَكُم مِّنۡ عِلۡمٖ فَتُخۡرِجُوهُ لَنَآۖ إِن تَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَإِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا تَخۡرُصُونَ

به زودي مشركان خواهند گفت: اگر الله مي‌خواست نه ما شرك مي‌آورديم، و نه پدران ما، و نه چيزي را حرام قرار مي‌داديم، كساني كه پيش از آنان بودند نيز به همين گونه [پيامبران را] تكذيب كردند، تا سر انجام عقوبت سخت ما را چشيدند، بگو! آيا نزد شما علمي هست تا آن را براي ما آشكار سازيد؟ شما جز از گمان پيروي نمي‌كنيد، و جز از گزاف و تخمين [چيز ديگري] نمي‌گوييد

قُلۡ فَلِلَّهِ ٱلۡحُجَّةُ ٱلۡبَٰلِغَةُۖ فَلَوۡ شَآءَ لَهَدَىٰكُمۡ أَجۡمَعِينَ

[اي پيامبر!] بگو! دليل واضح و آشكار، براي الله است، و اگر مي‌خواست، همة شما را هدايت مي‌كرد

قُلۡ هَلُمَّ شُهَدَآءَكُمُ ٱلَّذِينَ يَشۡهَدُونَ أَنَّ ٱللَّهَ حَرَّمَ هَٰذَاۖ فَإِن شَهِدُواْ فَلَا تَشۡهَدۡ مَعَهُمۡۚ وَلَا تَتَّبِعۡ أَهۡوَآءَ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ وَهُم بِرَبِّهِمۡ يَعۡدِلُونَ

[اي پيامبر!] بگو! شاهدان خود را كه شهادت مي‌دهند بر اينكه الله اين [چيزها] را حرام كرده است، بياوريد، اگر شهادت دادند، تو با آنها شهادت مده، و از هوي و هوس كساني كه آيات ما را تكذيب كردند، و به آخرت ايمان ندارند، و با پروردگار خود همتا قرار مي‌دهند، پيروي مكن

۞قُلۡ تَعَالَوۡاْ أَتۡلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمۡ عَلَيۡكُمۡۖ أَلَّا تُشۡرِكُواْ بِهِۦ شَيۡـٔٗاۖ وَبِٱلۡوَٰلِدَيۡنِ إِحۡسَٰنٗاۖ وَلَا تَقۡتُلُوٓاْ أَوۡلَٰدَكُم مِّنۡ إِمۡلَٰقٖ نَّحۡنُ نَرۡزُقُكُمۡ وَإِيَّاهُمۡۖ وَلَا تَقۡرَبُواْ ٱلۡفَوَٰحِشَ مَا ظَهَرَ مِنۡهَا وَمَا بَطَنَۖ وَلَا تَقۡتُلُواْ ٱلنَّفۡسَ ٱلَّتِي حَرَّمَ ٱللَّهُ إِلَّا بِٱلۡحَقِّۚ ذَٰلِكُمۡ وَصَّىٰكُم بِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَعۡقِلُونَ

[اي پيامبر!] بگو: بياييد آنچه را كه پروردگار شما بر شما حرام كرده است، براي شما بخوانم، اينكه: چيزي را به او شريك قرار ندهيد، و به پدر و مادر احسان كنيد، و فرزندان خود را از ترس فقر نكشيد، [زيرا] ما، شما و آنها را روزي مي‌دهيم، و به كارهاي زشت ـ چه آشكارا باشد و چه پنهان ـ نزديك نشويد، و كسي را كه خداوند كشتنش را حرام كرده است، جز به حق نكشيد، اينها چيزهايي هستند كه الله شما را به انجام دادن آنها سفارش كرده است، تا باشد كه بينديشيد

وَلَا تَقۡرَبُواْ مَالَ ٱلۡيَتِيمِ إِلَّا بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُ حَتَّىٰ يَبۡلُغَ أَشُدَّهُۥۚ وَأَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ وَٱلۡمِيزَانَ بِٱلۡقِسۡطِۖ لَا نُكَلِّفُ نَفۡسًا إِلَّا وُسۡعَهَاۖ وَإِذَا قُلۡتُمۡ فَٱعۡدِلُواْ وَلَوۡ كَانَ ذَا قُرۡبَىٰۖ وَبِعَهۡدِ ٱللَّهِ أَوۡفُواْۚ ذَٰلِكُمۡ وَصَّىٰكُم بِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ

و به مال يتيم نزديك نشويد، مگر به نيكوترين شيوة [كه به مصلحت يتيم باشد]، تا اينكه به حد رشد خود برسد، و پيمانه و ترازو را [در خريد و فروش] به عدالت كامل اداء كنيد، ما هيچ كس را جز به اندازة توانش مكلف نمي‌سازيم، و چون [در شهادت دادن] سخن مي‌گوييد، عدالت را مراعات نماييد، و گرچه در مورد نزديكان [شما] باشد، و به عهد الله وفاء كنيد، اينها چيزهايي است كه الله شما را به انجام دادن آنها سفارش مي‌كند، تا باشد كه پند بگيريد

وَأَنَّ هَٰذَا صِرَٰطِي مُسۡتَقِيمٗا فَٱتَّبِعُوهُۖ وَلَا تَتَّبِعُواْ ٱلسُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمۡ عَن سَبِيلِهِۦۚ ذَٰلِكُمۡ وَصَّىٰكُم بِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَتَّقُونَ

و به يقين اين راه راست من است، پس [بايد] از آن پيروي كنيد، و از راههاي ديگر پيروي نكنيد كه [اين راه هاي ديگر] شما را از راه الله دور مي‌كنند، اين چيزي است كه الله شما را به آن سفارش كرده است، تا باشد كه پرهيزگار شويد

ثُمَّ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ تَمَامًا عَلَى ٱلَّذِيٓ أَحۡسَنَ وَتَفۡصِيلٗا لِّكُلِّ شَيۡءٖ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٗ لَّعَلَّهُم بِلِقَآءِ رَبِّهِمۡ يُؤۡمِنُونَ

بعد از آن براي موسي كتاب داديم [تا نعمت خود را] بر كسي كه نكوكار بوده است تمام كنيم، و تفصيلي براي همه چيز، و [نبز] هدايت و رحمتي است، تا شايد به لقاي پروردگار شان ايمان بياورند

وَهَٰذَا كِتَٰبٌ أَنزَلۡنَٰهُ مُبَارَكٞ فَٱتَّبِعُوهُ وَٱتَّقُواْ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ

و اين [قرآن] كتاب مباركي است كه آن را نازل ساختيم، پس [بايد] از اين كتاب پيروي كنيد، و پرهيزگاري نماييد، تا باشد كه مورد رحمت [الهي] قرار بگيريد

أَن تَقُولُوٓاْ إِنَّمَآ أُنزِلَ ٱلۡكِتَٰبُ عَلَىٰ طَآئِفَتَيۡنِ مِن قَبۡلِنَا وَإِن كُنَّا عَن دِرَاسَتِهِمۡ لَغَٰفِلِينَ

تا [مبادا] بگوييد كه كتاب [آسماني] تنها بر دو گروه پيش از ما [يهود و نصاري] نازل شده است، و همانا ما از خواندن [كتاب] آنان غافل بوديم

أَوۡ تَقُولُواْ لَوۡ أَنَّآ أُنزِلَ عَلَيۡنَا ٱلۡكِتَٰبُ لَكُنَّآ أَهۡدَىٰ مِنۡهُمۡۚ فَقَدۡ جَآءَكُم بَيِّنَةٞ مِّن رَّبِّكُمۡ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٞۚ فَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّن كَذَّبَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَصَدَفَ عَنۡهَاۗ سَنَجۡزِي ٱلَّذِينَ يَصۡدِفُونَ عَنۡ ءَايَٰتِنَا سُوٓءَ ٱلۡعَذَابِ بِمَا كَانُواْ يَصۡدِفُونَ

يا [مبادا] بگوييد كه اگر بر ما كتاب نازل مي‌شد، هرآينه ما از آنان راه يافته‌تر مي‌بوديم، به تحقيق اينك براي شما دليل روشن، و هدايت و رحمتي از جانب پروردگار تان آمد، پس ستمكارتر از آن كسي كه آيات الله را تكذيب كند، و از آنها روي بگرداند، كيست؟ به زودي كساني را كه از آيات ما روي مي‌گردانند، به سزاي روي گرداني شان به عذاب بدي جزاء مي‌دهيم

هَلۡ يَنظُرُونَ إِلَّآ أَن تَأۡتِيَهُمُ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ أَوۡ يَأۡتِيَ رَبُّكَ أَوۡ يَأۡتِيَ بَعۡضُ ءَايَٰتِ رَبِّكَۗ يَوۡمَ يَأۡتِي بَعۡضُ ءَايَٰتِ رَبِّكَ لَا يَنفَعُ نَفۡسًا إِيمَٰنُهَا لَمۡ تَكُنۡ ءَامَنَتۡ مِن قَبۡلُ أَوۡ كَسَبَتۡ فِيٓ إِيمَٰنِهَا خَيۡرٗاۗ قُلِ ٱنتَظِرُوٓاْ إِنَّا مُنتَظِرُونَ

[اى پيامبر!] آيا [كافران] انتظاري جز اين را دارند كه فرشتگان نزد شان بيايند، يا پروردگار تو بيايد، و يا بعضي از آيات پروردگار تو بيايد، روزي كه بعضي از آيات پروردگار تو بيايد، [در اين وقت] ايمان آوردن كساني كه پيش از اين ايمان نياورده ‌اند، و يا در حال ايمان خود [عمل] نيكي نكرده ‌اند، ايمان آوردن براي شان سودي ندارد، [اى پيامبر!] بگو! انتظار بكشيد، ما نيز انتظار مي‌كشيم

إِنَّ ٱلَّذِينَ فَرَّقُواْ دِينَهُمۡ وَكَانُواْ شِيَعٗا لَّسۡتَ مِنۡهُمۡ فِي شَيۡءٍۚ إِنَّمَآ أَمۡرُهُمۡ إِلَى ٱللَّهِ ثُمَّ يُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُواْ يَفۡعَلُونَ

به يقين كساني كه دين خود را پراكنده ساختند، و گروه گروه شدند، تو هيچ ارتباطي با آنان نداري، كار آنها تنها با الله است و بس، آنگاه آنان را از حقيقت آنچه كه مي‌كردند، خبر مي‌دهد

مَن جَآءَ بِٱلۡحَسَنَةِ فَلَهُۥ عَشۡرُ أَمۡثَالِهَاۖ وَمَن جَآءَ بِٱلسَّيِّئَةِ فَلَا يُجۡزَىٰٓ إِلَّا مِثۡلَهَا وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ

هر كس كه كار نيكي انجام دهد، [در قيامت] [دَه] برابر آن پاداش دارد، و هركس كه كار بدي بكند، جز مانند آن، جزاء داده نمي‌شود، و بر آنان ستم نمي‌شود

قُلۡ إِنَّنِي هَدَىٰنِي رَبِّيٓ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ دِينٗا قِيَمٗا مِّلَّةَ إِبۡرَٰهِيمَ حَنِيفٗاۚ وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

[اي پيامبر!] بگو! پروردگارم مرا به راه راست هدايت كرده است، ديني استوار، كه آيين ابراهيم حق گرا است، و از مشركان نبود

قُلۡ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحۡيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

[اي پيامبر!] بگو! همانا نماز من، و عبادات من، و زندگي من، و مرگ من، براي الهي است كه پروردگار جهانيان است

لَا شَرِيكَ لَهُۥۖ وَبِذَٰلِكَ أُمِرۡتُ وَأَنَا۠ أَوَّلُ ٱلۡمُسۡلِمِينَ

برايش شريكي نيست، و به اين چيز امر شده ‌ام، و من اولين مسلمانم

قُلۡ أَغَيۡرَ ٱللَّهِ أَبۡغِي رَبّٗا وَهُوَ رَبُّ كُلِّ شَيۡءٖۚ وَلَا تَكۡسِبُ كُلُّ نَفۡسٍ إِلَّا عَلَيۡهَاۚ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُم مَّرۡجِعُكُمۡ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ فِيهِ تَخۡتَلِفُونَ

[اي پيامبر!] بگو! آيا غير از الله پروردگار [ديگري] را بجويم، در حالي كه او پروردگار همه چيز است، و هيچ كس كار بدي انجام نمي‌دهد، مگر آنكه به زيان خود او است، و هيچ كس بار گناه شخص ديگري را به دوش نمي‌گيرد، سپس بازگشت شما به سوي پروردگار شما است، و شما را به آنچه كه در آن اختلاف مي‌كرديد، خبر مي‌دهد

وَهُوَ ٱلَّذِي جَعَلَكُمۡ خَلَـٰٓئِفَ ٱلۡأَرۡضِ وَرَفَعَ بَعۡضَكُمۡ فَوۡقَ بَعۡضٖ دَرَجَٰتٖ لِّيَبۡلُوَكُمۡ فِي مَآ ءَاتَىٰكُمۡۗ إِنَّ رَبَّكَ سَرِيعُ ٱلۡعِقَابِ وَإِنَّهُۥ لَغَفُورٞ رَّحِيمُۢ

و او آن ذاتي است كه شما را جانشينان روي زمين قرار داد، و بعضي از شما را بر بعضي ديگر، به درجاتي برتري داد، تا شما را در آنچه كه [براي شما] داده است، مورد آزمايش قرار دهد، به يقين پروردگار تو [براي كافران و عاصيان] سريع العقاب است، و به يقين كه او هرآينه [براي مؤمنان نيكوكار] آمرزندة مهربان است

الٓمٓصٓ

الف، لام، ميم، صاد

كِتَٰبٌ أُنزِلَ إِلَيۡكَ فَلَا يَكُن فِي صَدۡرِكَ حَرَجٞ مِّنۡهُ لِتُنذِرَ بِهِۦ وَذِكۡرَىٰ لِلۡمُؤۡمِنِينَ

[اين قرآن] كتابي است كه بر تو نازل شده است، پس نبايد از آن در سينه‌ات تنگي و حَرَجِي باشد، تا به اين [كتاب مردم] را بيم بدهي، و براي مؤمنان تذكري باشد

ٱتَّبِعُواْ مَآ أُنزِلَ إِلَيۡكُم مِّن رَّبِّكُمۡ وَلَا تَتَّبِعُواْ مِن دُونِهِۦٓ أَوۡلِيَآءَۗ قَلِيلٗا مَّا تَذَكَّرُونَ

[از] آنچه كه از طرف پروردگار شما نازل شده است، پيروي كنيد، و از دوستان ديگري [معبودان ديگري] جز او پيروي نكنيد، اما پند پذيري شما اندك است

وَكَم مِّن قَرۡيَةٍ أَهۡلَكۡنَٰهَا فَجَآءَهَا بَأۡسُنَا بَيَٰتًا أَوۡ هُمۡ قَآئِلُونَ

و چه بسا [مردم] شهرهايی را كه هلاك ساختيم، و عذاب ما به هنگام شب، و يا به هنگام خواب چاشت به آنان رسيد

فَمَا كَانَ دَعۡوَىٰهُمۡ إِذۡ جَآءَهُم بَأۡسُنَآ إِلَّآ أَن قَالُوٓاْ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ

و چون عذاب ما به آنها رسيد، سخن شان جز اين نبود كه گفتند: [به راستي] ما ستمكار بوديم