أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ نَصِيبٞ مِّمَّا كَسَبُواْۚ وَٱللَّهُ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ
اينان هستند كه از دستآورد شان براي شان بهرهای است، و الله سريع الحساب است
۞وَٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ فِيٓ أَيَّامٖ مَّعۡدُودَٰتٖۚ فَمَن تَعَجَّلَ فِي يَوۡمَيۡنِ فَلَآ إِثۡمَ عَلَيۡهِ وَمَن تَأَخَّرَ فَلَآ إِثۡمَ عَلَيۡهِۖ لِمَنِ ٱتَّقَىٰۗ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّكُمۡ إِلَيۡهِ تُحۡشَرُونَ
الله تعالى را در ايام معدودي ذكر كنيد[1]، پس كسي كه شتاب كند، و اعمال [مني] را در دو روز [انجام دهد] بر وي گناهي نيست، و كسي كه تأخير كند، و اعمال [مني] را در سه روز انجام بدهد بر وي گناهي نيست، و از الله بترسيد، و بدانيد كه به سوي او حشر مي شويد
1- ـ و مراد از ايام معدود، ايام تشريق است، و ايام تشريق چهار روز است، روز نحر كه روز اول عيد قربان باشد، و سه روز بعد از آن.
وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يُعۡجِبُكَ قَوۡلُهُۥ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَيُشۡهِدُ ٱللَّهَ عَلَىٰ مَا فِي قَلۡبِهِۦ وَهُوَ أَلَدُّ ٱلۡخِصَامِ
و بعضي از مردم گفتارش در بارة زندگي دنيا تو را به تعجب واميدارد، و الله را بر آنچه كه در دل دارد، شاهد ميگيرد، در حالي كه سرسخت ترين ستيزه جويان است
وَإِذَا تَوَلَّىٰ سَعَىٰ فِي ٱلۡأَرۡضِ لِيُفۡسِدَ فِيهَا وَيُهۡلِكَ ٱلۡحَرۡثَ وَٱلنَّسۡلَۚ وَٱللَّهُ لَا يُحِبُّ ٱلۡفَسَادَ
و چون [از نزد تو] بر گردد، كوشش ميكند كه در زمين فساد كاري نمايد، و كِشت و نسل را به هلاكت برساند، و الله فساد را دوست ندارد
وَإِذَا قِيلَ لَهُ ٱتَّقِ ٱللَّهَ أَخَذَتۡهُ ٱلۡعِزَّةُ بِٱلۡإِثۡمِۚ فَحَسۡبُهُۥ جَهَنَّمُۖ وَلَبِئۡسَ ٱلۡمِهَادُ
و چون برايش گفته شود كه از الله بترس، غرور او را به گناه واميدارد، پس جهنم براي او بس است، و به يقين كه [جهنم] بد جايگاهي است
وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَشۡرِي نَفۡسَهُ ٱبۡتِغَآءَ مَرۡضَاتِ ٱللَّهِۚ وَٱللَّهُ رَءُوفُۢ بِٱلۡعِبَادِ
و از مردم كسانى هستند كه جان خود را جهت خوشنودي الله ميفروشند، و الله تعالى بر بندگان خود مهربان است
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱدۡخُلُواْ فِي ٱلسِّلۡمِ كَآفَّةٗ وَلَا تَتَّبِعُواْ خُطُوَٰتِ ٱلشَّيۡطَٰنِۚ إِنَّهُۥ لَكُمۡ عَدُوّٞ مُّبِينٞ
اي كساني كه ايمان آورده ايد! به همة اسلام در آييد، و از گامهاي شيطان پيروي نكنيد؛ زيرا او براي شما دشمن آشكاري است
فَإِن زَلَلۡتُم مِّنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَتۡكُمُ ٱلۡبَيِّنَٰتُ فَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ
و اگر پس از آنكه دلائل آشكاري براي شما آمد، باز هم دچار لغزش شديد، پس بدانيد كه الله، پيروزمند با حكمت است
هَلۡ يَنظُرُونَ إِلَّآ أَن يَأۡتِيَهُمُ ٱللَّهُ فِي ظُلَلٖ مِّنَ ٱلۡغَمَامِ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ وَقُضِيَ ٱلۡأَمۡرُۚ وَإِلَى ٱللَّهِ تُرۡجَعُ ٱلۡأُمُورُ
آيا در انتظار [چيز ديگري] جز اين مي باشند كه الله، و فرشتگان در سايبانهايی از ابر به نزد آنان بيايد، و كار يكسره شود، و بازگشت همة امور به سوي الله است
سَلۡ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ كَمۡ ءَاتَيۡنَٰهُم مِّنۡ ءَايَةِۭ بَيِّنَةٖۗ وَمَن يُبَدِّلۡ نِعۡمَةَ ٱللَّهِ مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَتۡهُ فَإِنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ
[اي پيامبر!] از بني اسرائيل بپرس كه چقدر دلائل روشن و واضحي براي آنها داديم، و كسي كه نعمت الله را بعد از اينكه برايش ميآيد، تبديل نمايد، [بداند] كه به يقين عذاب الله شديد است
زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَا وَيَسۡخَرُونَ مِنَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْۘ وَٱلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْ فَوۡقَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۗ وَٱللَّهُ يَرۡزُقُ مَن يَشَآءُ بِغَيۡرِ حِسَابٖ
زندگي دنيا براي كافران آراسته و زيبا گردانيده شده است، و [آنان] كساني را كه ايمان آورده اند، مسخرة ميكنند، و كساني كه تقوي پيشه كنند، در روز قيامت از آنان برتر اند، و الله هركس را كه بخواهد بدون حساب روزي ميدهد
كَانَ ٱلنَّاسُ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ فَبَعَثَ ٱللَّهُ ٱلنَّبِيِّـۧنَ مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ وَأَنزَلَ مَعَهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ لِيَحۡكُمَ بَيۡنَ ٱلنَّاسِ فِيمَا ٱخۡتَلَفُواْ فِيهِۚ وَمَا ٱخۡتَلَفَ فِيهِ إِلَّا ٱلَّذِينَ أُوتُوهُ مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَتۡهُمُ ٱلۡبَيِّنَٰتُ بَغۡيَۢا بَيۡنَهُمۡۖ فَهَدَى ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لِمَا ٱخۡتَلَفُواْ فِيهِ مِنَ ٱلۡحَقِّ بِإِذۡنِهِۦۗ وَٱللَّهُ يَهۡدِي مَن يَشَآءُ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٍ
مردمان [در اول] يك ملت بودند، [بعد از آن اختلاف كردند]، و همان بود كه الله پيامبران را بشارت دهنده و بيم دهنده فرستاد، و كتاب را با آنها به حق نازل ساخت، تا در بين مردم در چيز هايی كه اختلاف كرده بودند، حكم كند، و در آن كتاب جزكساني كه اين كتاب براي شان داده شده بود، اختلاف نورزيدند، و اين اختلاف از روي حسد، و بعد از آن بود كه دلائل روشني براي شان آمده بود، پس الله به ارادة خويش كساني را كه ايمان آوردند، به سوي چيزي كه حق بود، و مورد اختلاف [ديگران] واقع شده بود، رهنمايي كرد، و الله هر كسي را كه بخواهد، به راه راست هدايت ميكند
أَمۡ حَسِبۡتُمۡ أَن تَدۡخُلُواْ ٱلۡجَنَّةَ وَلَمَّا يَأۡتِكُم مَّثَلُ ٱلَّذِينَ خَلَوۡاْ مِن قَبۡلِكُمۖ مَّسَّتۡهُمُ ٱلۡبَأۡسَآءُ وَٱلضَّرَّآءُ وَزُلۡزِلُواْ حَتَّىٰ يَقُولَ ٱلرَّسُولُ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ مَتَىٰ نَصۡرُ ٱللَّهِۗ أَلَآ إِنَّ نَصۡرَ ٱللَّهِ قَرِيبٞ
آيا فكر ميكنيد كه به بهشت ميرويد بدون آنكه بر سر شما آن بيايد كه بر سر گذشتگان آمده بود، آنها به سختي و رنج دچار شده و آنچنان پريشان شدند كه پيامبر و كساني كه با او ايمان آورده بودند ميگفتند، يارى الله چه وقت ميرسد؟ آگاه باشيد كه ياري الله نزديك است
يَسۡـَٔلُونَكَ مَاذَا يُنفِقُونَۖ قُلۡ مَآ أَنفَقۡتُم مِّنۡ خَيۡرٖ فَلِلۡوَٰلِدَيۡنِ وَٱلۡأَقۡرَبِينَ وَٱلۡيَتَٰمَىٰ وَٱلۡمَسَٰكِينِ وَٱبۡنِ ٱلسَّبِيلِۗ وَمَا تَفۡعَلُواْ مِنۡ خَيۡرٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ بِهِۦ عَلِيمٞ
از تو ميپرسند چه چيزي را انفاق كنند؟ بگو! هر مالي كه انفاق ميكنيد، براي پدر و مادر، و خويشاوندان، و يتيمان، و مساكين، و در راه ماندگان باشد، و هر كار خيري كه انجام ميدهيد، الله بر آن آگاه است
كُتِبَ عَلَيۡكُمُ ٱلۡقِتَالُ وَهُوَ كُرۡهٞ لَّكُمۡۖ وَعَسَىٰٓ أَن تَكۡرَهُواْ شَيۡـٔٗا وَهُوَ خَيۡرٞ لَّكُمۡۖ وَعَسَىٰٓ أَن تُحِبُّواْ شَيۡـٔٗا وَهُوَ شَرّٞ لَّكُمۡۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ وَأَنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ
جهاد بر شما فرض شده است، در حالي كه براي شما ناخوش آيند است، و چه بسا چيزي را ناخوشآيند ميپنداريد، و آن براي شما بهتر باشد، و چه بسا چيزي را دوست ميداريد، و آن براي شما بد باشد، و عاقبت امور را الله ميداند، و شما نميدانيد
يَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلشَّهۡرِ ٱلۡحَرَامِ قِتَالٖ فِيهِۖ قُلۡ قِتَالٞ فِيهِ كَبِيرٞۚ وَصَدٌّ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ وَكُفۡرُۢ بِهِۦ وَٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِ وَإِخۡرَاجُ أَهۡلِهِۦ مِنۡهُ أَكۡبَرُ عِندَ ٱللَّهِۚ وَٱلۡفِتۡنَةُ أَكۡبَرُ مِنَ ٱلۡقَتۡلِۗ وَلَا يَزَالُونَ يُقَٰتِلُونَكُمۡ حَتَّىٰ يَرُدُّوكُمۡ عَن دِينِكُمۡ إِنِ ٱسۡتَطَٰعُواْۚ وَمَن يَرۡتَدِدۡ مِنكُمۡ عَن دِينِهِۦ فَيَمُتۡ وَهُوَ كَافِرٞ فَأُوْلَـٰٓئِكَ حَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ
از تو در بارة جنگ كردن در ماه حرام ميپرسند، بگو: جنگ كردن در آن، گناه بزرگي است، [ولي گناه] بازداشتن از راه الله، و كفر ورزيدن به او، و [مانع شدن] از مسجد الحرام، و بيرون كردن ساكنان آن از آنجا، در نزد الله بزرگتر است، و شرك ورزيدن به الله از كشتن هم بزرگتر است، و آنان پيوسته با شما ميجنگند، تا آنكه اگر بتوانند شما را از دين تان برگردانند، و هر كسي از شما كه از دين خود برگردد، و در حال كفر بميرد، چنين كساني اعمال شايسته آنان در دنيا و آخرت تباه شده است، و چنين كساني از اهل دوزخ بوده، و جاودانه در آن ميمانند
إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَٱلَّذِينَ هَاجَرُواْ وَجَٰهَدُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أُوْلَـٰٓئِكَ يَرۡجُونَ رَحۡمَتَ ٱللَّهِۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
به يقين كساني كه ايمان آورده اند، و كساني كه هجرت نموده و در راه الله جهاد كرده اند، اينها اميدوار رحمت الله هستند، و الله آمرزندة مهربان است
۞يَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلۡخَمۡرِ وَٱلۡمَيۡسِرِۖ قُلۡ فِيهِمَآ إِثۡمٞ كَبِيرٞ وَمَنَٰفِعُ لِلنَّاسِ وَإِثۡمُهُمَآ أَكۡبَرُ مِن نَّفۡعِهِمَاۗ وَيَسۡـَٔلُونَكَ مَاذَا يُنفِقُونَۖ قُلِ ٱلۡعَفۡوَۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمُ ٱلۡأٓيَٰتِ لَعَلَّكُمۡ تَتَفَكَّرُونَ
از تو در بارة شراب و قمار ميپرسند، بگو! در هر دو آن گناه بزرگي بوده، و داراي منافعي براي مردمان است، و گناه آنها از منافع آنها بزرگتر است، و از تو ميپرسند چه چيز انفاق كنند؟ بگو: مازاد نياز خود را، آيات خود را بدين گونه براي شما بيان ميدارد، تا باشد كه تفكر نماييد
فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِۗ وَيَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلۡيَتَٰمَىٰۖ قُلۡ إِصۡلَاحٞ لَّهُمۡ خَيۡرٞۖ وَإِن تُخَالِطُوهُمۡ فَإِخۡوَٰنُكُمۡۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ ٱلۡمُفۡسِدَ مِنَ ٱلۡمُصۡلِحِۚ وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ لَأَعۡنَتَكُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٞ
در [كار] دنيا و آخرت، و از تو در بارة يتيمان ميپرسند، بگو: هر چيزي كه مصلحت شان در آن باشد، خير در آن است، و اگر با آنها با هم زندگي كنيد، برادران شما هستند، و الله مصلح را از مفسد [كه مال يتيم را به ناحق ميخورد] ميشناسد، و اگر الله ميخواست بر شما سخت گيري ميكرد، به يقين الله پيروزمند با حكمت است
وَلَا تَنكِحُواْ ٱلۡمُشۡرِكَٰتِ حَتَّىٰ يُؤۡمِنَّۚ وَلَأَمَةٞ مُّؤۡمِنَةٌ خَيۡرٞ مِّن مُّشۡرِكَةٖ وَلَوۡ أَعۡجَبَتۡكُمۡۗ وَلَا تُنكِحُواْ ٱلۡمُشۡرِكِينَ حَتَّىٰ يُؤۡمِنُواْۚ وَلَعَبۡدٞ مُّؤۡمِنٌ خَيۡرٞ مِّن مُّشۡرِكٖ وَلَوۡ أَعۡجَبَكُمۡۗ أُوْلَـٰٓئِكَ يَدۡعُونَ إِلَى ٱلنَّارِۖ وَٱللَّهُ يَدۡعُوٓاْ إِلَى ٱلۡجَنَّةِ وَٱلۡمَغۡفِرَةِ بِإِذۡنِهِۦۖ وَيُبَيِّنُ ءَايَٰتِهِۦ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمۡ يَتَذَكَّرُونَ
زنان مشرك را به نكاح مگيريد، مگر وقتي كه ايمان بياورند، و هرآينه كنيز با ايمان، از زن مشرك [آزاد] بهتر است، اگرچه زيبايي زن آن شما را فريفته كرده باشد، [و زنان مؤمن] را به نكاح مشركان در نياوريد، مگر وقتي كه ايمان بياورند، و هرآينه غلام [بردة] با ايمان، از مرد آزاد مشرك بهتر است، اگر چه [آزاد بودن و يا مال مشرك] شما را فريفته كرده باشد، آنان [زنان و مردان مشرك] شما را به سوي آتش [دوزخ] ميخوانند، و الله به فرمان خود شما را به سوي بهشت و آمرزش ميخواند، و آيات خود را براي مردمان بيان ميدارد، تا باشد كه پند بپذيرند
وَيَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلۡمَحِيضِۖ قُلۡ هُوَ أَذٗى فَٱعۡتَزِلُواْ ٱلنِّسَآءَ فِي ٱلۡمَحِيضِ وَلَا تَقۡرَبُوهُنَّ حَتَّىٰ يَطۡهُرۡنَۖ فَإِذَا تَطَهَّرۡنَ فَأۡتُوهُنَّ مِنۡ حَيۡثُ أَمَرَكُمُ ٱللَّهُۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلتَّوَّـٰبِينَ وَيُحِبُّ ٱلۡمُتَطَهِّرِينَ
و از تو در بارة حيض ميپرسند، بگو! [حيض] زيان و ضرري است، در حالت حيض [از جماع كردن] با زنان دوري بجوييد، و با آنان تا زماني كه پاك ميشوند، نزديكي نكنيد، و چون خوب پاك شدند [غسل كردند]، به گونة كه الله به شما امر كرده است، با آنان آميزش نماييد، به يقين الله توبه كنندگان، و پاكيزگان را دوست ميدارد
نِسَآؤُكُمۡ حَرۡثٞ لَّكُمۡ فَأۡتُواْ حَرۡثَكُمۡ أَنَّىٰ شِئۡتُمۡۖ وَقَدِّمُواْ لِأَنفُسِكُمۡۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّكُم مُّلَٰقُوهُۗ وَبَشِّرِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
زنان شما كشتزار شما هستند، پس از هر جا [و هر گونه] كه ميخواهيد به كشتزار خود درآييد، و براي خود [اعمال نيكي را] پيش بفرستيد، و از الله بترسيد، و بدانيد كه با او ملاقات خواهيد كرد، و مؤمنان را به اين ملاقات بشارت بده
وَلَا تَجۡعَلُواْ ٱللَّهَ عُرۡضَةٗ لِّأَيۡمَٰنِكُمۡ أَن تَبَرُّواْ وَتَتَّقُواْ وَتُصۡلِحُواْ بَيۡنَ ٱلنَّاسِۚ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٞ
و [نام] الله را دستاويز قَسَمهاي خود قرار ندهيد، كه از كار نيك، و پرهيزگاري و اصلاح بين مردم باز ايستيد، و الله متعال شنواي دانا است
لَّا يُؤَاخِذُكُمُ ٱللَّهُ بِٱللَّغۡوِ فِيٓ أَيۡمَٰنِكُمۡ وَلَٰكِن يُؤَاخِذُكُم بِمَا كَسَبَتۡ قُلُوبُكُمۡۗ وَٱللَّهُ غَفُورٌ حَلِيمٞ
الله شما را به سبب قَسَم هاي لغو و بيهودة تان[1]، مورد مؤاخذه قرار نميدهد، ولي به آنچه كه دلهاي شما قصدكرده است، مؤاخذه ميكند، و الله آمرزندة بردبار است
1- ـ بر زبان شما مىگذرد، و به اين قَسَمها قصد قسم خوردن را نداريد.
لِّلَّذِينَ يُؤۡلُونَ مِن نِّسَآئِهِمۡ تَرَبُّصُ أَرۡبَعَةِ أَشۡهُرٖۖ فَإِن فَآءُو فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
برای کسانیکه سوگند میخورند با زنان خود آمیزش نكنند[1]، چهار ماه مهلت است، اگر [در مدت اين چهار ماه] باز گشتند، [و با همسران خود همخوابگي نمودند]، پس به يقين الله آمرزندة مهربان است
1- ـ بر ترك همخوابگى با همسران خود قسم ياد مىكنند.
وَإِنۡ عَزَمُواْ ٱلطَّلَٰقَ فَإِنَّ ٱللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٞ
و اگر تصميم به طلاق گرفتند، پس به يقين كه الله شنواي دانا است
وَٱلۡمُطَلَّقَٰتُ يَتَرَبَّصۡنَ بِأَنفُسِهِنَّ ثَلَٰثَةَ قُرُوٓءٖۚ وَلَا يَحِلُّ لَهُنَّ أَن يَكۡتُمۡنَ مَا خَلَقَ ٱللَّهُ فِيٓ أَرۡحَامِهِنَّ إِن كُنَّ يُؤۡمِنَّ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِۚ وَبُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فِي ذَٰلِكَ إِنۡ أَرَادُوٓاْ إِصۡلَٰحٗاۚ وَلَهُنَّ مِثۡلُ ٱلَّذِي عَلَيۡهِنَّ بِٱلۡمَعۡرُوفِۚ وَلِلرِّجَالِ عَلَيۡهِنَّ دَرَجَةٞۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ
و زنهاي مطلقه سه قُرْء [كه سه حيض و يا سه طهر باشد] انتظار بكشند، [و در اين مدت شوهر نكنند] و اگر به الله و روز آخرت ايمان دارند، براي شان روا نيست آنچه را كه الله در رَحِمهاي شان خلق كرده است، پنهان نمايند، و شوهرهاي شان اگر سر سازش را داشته باشند، در اين مدت به رجوع كردن سزاوارتر اند، و براي زنان برابر مسؤوليتي كه بر عهده دارند، حقوق شايستهاى است، و مردان يك درجه بر آنها برتري دارند، و الله پيروزمند با حكمت است
ٱلطَّلَٰقُ مَرَّتَانِۖ فَإِمۡسَاكُۢ بِمَعۡرُوفٍ أَوۡ تَسۡرِيحُۢ بِإِحۡسَٰنٖۗ وَلَا يَحِلُّ لَكُمۡ أَن تَأۡخُذُواْ مِمَّآ ءَاتَيۡتُمُوهُنَّ شَيۡـًٔا إِلَّآ أَن يَخَافَآ أَلَّا يُقِيمَا حُدُودَ ٱللَّهِۖ فَإِنۡ خِفۡتُمۡ أَلَّا يُقِيمَا حُدُودَ ٱللَّهِ فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡهِمَا فِيمَا ٱفۡتَدَتۡ بِهِۦۗ تِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِ فَلَا تَعۡتَدُوهَاۚ وَمَن يَتَعَدَّ حُدُودَ ٱللَّهِ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلظَّـٰلِمُونَ
طلاق دو بار است، بعد از آن زن را به شايستگي نگه دارد، و يا به خوبي رها كند، و براي شما روا نيست كه چيزي را از آنچه براي آنها داده ايد، پس بگيريد، مگر آنكه [زن و شوهر] بترسندكه احكام الهي را [در بين خود] رعايت كرده نميتوانند، پس اگر ترسيديد كه احكام الله را رعايت كرده نميتوانند، بر زن و شوهر گناهي نيست كه زن براى آزادي خود فديه بدهد، اينها [اين احكام] حدود الله است، پس از آنها تجاوز نكنيد، و هر كسي كه از حدود الله تجاوز كند، آنان ستمكارانند
فَإِن طَلَّقَهَا فَلَا تَحِلُّ لَهُۥ مِنۢ بَعۡدُ حَتَّىٰ تَنكِحَ زَوۡجًا غَيۡرَهُۥۗ فَإِن طَلَّقَهَا فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡهِمَآ أَن يَتَرَاجَعَآ إِن ظَنَّآ أَن يُقِيمَا حُدُودَ ٱللَّهِۗ وَتِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِ يُبَيِّنُهَا لِقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ
پس اگر شوهر، آن زن را [براي بار سوم] طلاق داد، اين زن برايش تا آن وقت حلال نيست كه شوهر ديگري را به نكاح بگيرد، و [اگر شوهر دوم] آن زن را طلاق داد، اگر [شوهر اول و اين زن] بدانند كه ميتوانند احكام الله را [در بين خود] جاري سازند، براي شان گناهي نيست كه دوباره به همسري يكديگر در آيند، اينها احكام الهي است كه آن را براي مردمي كه ميدانند، بيان ميدارد
وَإِذَا طَلَّقۡتُمُ ٱلنِّسَآءَ فَبَلَغۡنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمۡسِكُوهُنَّ بِمَعۡرُوفٍ أَوۡ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعۡرُوفٖۚ وَلَا تُمۡسِكُوهُنَّ ضِرَارٗا لِّتَعۡتَدُواْۚ وَمَن يَفۡعَلۡ ذَٰلِكَ فَقَدۡ ظَلَمَ نَفۡسَهُۥۚ وَلَا تَتَّخِذُوٓاْ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ هُزُوٗاۚ وَٱذۡكُرُواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ وَمَآ أَنزَلَ عَلَيۡكُم مِّنَ ٱلۡكِتَٰبِ وَٱلۡحِكۡمَةِ يَعِظُكُم بِهِۦۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ
و چون زنان را طلاق داديد، و [به نزديك] پايان عدة خود رسيدند، يا به خوبي آنها را نگه داريد، و يا به خوبي رهاي شان كنيد، و هرگز به غرض ضرر رساندن و تعدى كردن آنها را نگه نداريد، و كسي كه چنين كند، به تحقيق كه بر خود ستم كرده است، و آيات الله را به شوخي مگيريد، و نعمتهايی را كه الله براي شما ارزاني داشته است، به ياد آوريد، و آنچه را كه از كتاب و حكمت بر شما نازل كرده است، شما را به آن پند ميدهد، و از الله بترسيد، و بدانيد كه الله به هر چيزي دانا است