يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفۡعَلُونَ

اي كساني كه ايمان آورده ايد! چرا چيزي را مي‌گوييد كه [به آن] عمل نمي‌كنيد

كَبُرَ مَقۡتًا عِندَ ٱللَّهِ أَن تَقُولُواْ مَا لَا تَفۡعَلُونَ

در نزد الله بسيار ناپسند است چيزي را بگوييد كه به آن عمل نمي‌كنيد

إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلَّذِينَ يُقَٰتِلُونَ فِي سَبِيلِهِۦ صَفّٗا كَأَنَّهُم بُنۡيَٰنٞ مَّرۡصُوصٞ

همانا الله كساني را دوست دارد كه در راهش مانند ديوار آهنيني در يك صف پيكار مي‌كنند

وَإِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوۡمِهِۦ يَٰقَوۡمِ لِمَ تُؤۡذُونَنِي وَقَد تَّعۡلَمُونَ أَنِّي رَسُولُ ٱللَّهِ إِلَيۡكُمۡۖ فَلَمَّا زَاغُوٓاْ أَزَاغَ ٱللَّهُ قُلُوبَهُمۡۚ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡفَٰسِقِينَ

و [اي پيامبر!] زماني را به ياد آور كه موسي به قوم خود گفت: اي قوم من! چرا مرا آزار مي‌دهيد، در حالي كه به يقين مي‌دانيد من فرستادة الله به سوي شما هستم، و چون [از حق] منحرف شدند، الله نيز دلهاي شان را منحرف ساخت، و الله مردم فاسق را هدايت نمي‌كند

وَإِذۡ قَالَ عِيسَى ٱبۡنُ مَرۡيَمَ يَٰبَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ إِنِّي رَسُولُ ٱللَّهِ إِلَيۡكُم مُّصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيَّ مِنَ ٱلتَّوۡرَىٰةِ وَمُبَشِّرَۢا بِرَسُولٖ يَأۡتِي مِنۢ بَعۡدِي ٱسۡمُهُۥٓ أَحۡمَدُۖ فَلَمَّا جَآءَهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ قَالُواْ هَٰذَا سِحۡرٞ مُّبِينٞ

و [اي پيامبر!] زماني را به ياد آور كه عيسي بن مريم گفت: اي بني اسرائيل! من فرستادة الله به سوي شما مي‌باشم، و توراتي را كه پيش از من آمده است، تصديق مي‌كنم، و بشارت دهنده به پيامبري مي‌باشم كه بعد از من مي‌آيد، و نام او احمد است، و هنگامي كه [احمد ] معجزه هايي را براي آنان آورد، گفتند: اين سحر آشكاري است

وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَ وَهُوَ يُدۡعَىٰٓ إِلَى ٱلۡإِسۡلَٰمِۚ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّـٰلِمِينَ

و چه كسي ‌ستمكارتر از آن كسي است كه به الله افتراء مي‌كند، در حالي كه او به سوي اسلام دعوت مي‌شود، و الله مردمان ستم را هدايت نمي‌كند

يُرِيدُونَ لِيُطۡفِـُٔواْ نُورَ ٱللَّهِ بِأَفۡوَٰهِهِمۡ وَٱللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِۦ وَلَوۡ كَرِهَ ٱلۡكَٰفِرُونَ

مي‌خواهند نور الله را به گفته هاي خود خاموش كنند، و حالانكه الله تمام كنندة نور خويش است، هرچند كافران بد شان بيايد

هُوَ ٱلَّذِيٓ أَرۡسَلَ رَسُولَهُۥ بِٱلۡهُدَىٰ وَدِينِ ٱلۡحَقِّ لِيُظۡهِرَهُۥ عَلَى ٱلدِّينِ كُلِّهِۦ وَلَوۡ كَرِهَ ٱلۡمُشۡرِكُونَ

او است كه پيامبر خود [محمد ] را با هدايت و دين حق فرستاد، تا آنرا بر همة اديان چيره سازد، هرچند مشركان بد شان بيايد

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ هَلۡ أَدُلُّكُمۡ عَلَىٰ تِجَٰرَةٖ تُنجِيكُم مِّنۡ عَذَابٍ أَلِيمٖ

اي كساني كه ايمان آورده ايد! آيا شما را به تجارتي رهنمون شوم كه شما را از عذاب دردناكي نجات بدهد

تُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَتُجَٰهِدُونَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ بِأَمۡوَٰلِكُمۡ وَأَنفُسِكُمۡۚ ذَٰلِكُمۡ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ

به الله و رسول او ايمان بياوريد، و در راه الله به مالها و جانهاي خود جهاد كنيد، اگر بدانيد اين براي شما بهتر است

يَغۡفِرۡ لَكُمۡ ذُنُوبَكُمۡ وَيُدۡخِلۡكُمۡ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ وَمَسَٰكِنَ طَيِّبَةٗ فِي جَنَّـٰتِ عَدۡنٖۚ ذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

[اگر چنين كرديد] گناهان تان را براي تان مي‌آمرزد، و شما را به جنتهايي كه از پايين آنها نهرها جاري است، و در منازل پاكيزة در بهشت جاودان وارد مي‌كند، اين كاميابي بزرگي است

وَأُخۡرَىٰ تُحِبُّونَهَاۖ نَصۡرٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَفَتۡحٞ قَرِيبٞۗ وَبَشِّرِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

و [نعمت] ديگري [به شما ارزاني مي‌دارد] كه آنرا دوست مي‌داريد، كه [آن نعمت] نصرتي از طرف الله، و فتح نزديكي است، و مؤمنان را بشارت بده

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ كُونُوٓاْ أَنصَارَ ٱللَّهِ كَمَا قَالَ عِيسَى ٱبۡنُ مَرۡيَمَ لِلۡحَوَارِيِّـۧنَ مَنۡ أَنصَارِيٓ إِلَى ٱللَّهِۖ قَالَ ٱلۡحَوَارِيُّونَ نَحۡنُ أَنصَارُ ٱللَّهِۖ فَـَٔامَنَت طَّآئِفَةٞ مِّنۢ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ وَكَفَرَت طَّآئِفَةٞۖ فَأَيَّدۡنَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ عَلَىٰ عَدُوِّهِمۡ فَأَصۡبَحُواْ ظَٰهِرِينَ

اي كساني كه ايمان آورده ايد! ياوران [دين] الله باشيد، همان گونه كه عيسي بن مريم براي حواريون گفت: ياوران من در راه الله چه كساني مي‌باشند؟ حواريون گفتند: ما ياوران [دين] الله مي‌باشيم، پس گروهي از بني اسرائيل ايمان آوردند، و گروه ديگري كافر شدند، و ما كساني را كه ايمان آورده بودند، بر دشمن شان تأييد نموديم، كه سرانجام [بر آنان] پيروز شدند

يُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ ٱلۡمَلِكِ ٱلۡقُدُّوسِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَكِيمِ

آنچه در آسمانها، و آنچه در زمين است، براي الله تسبيح مي‌گويند، و او فرمانرواي [حقيقي]، مُنُزَّه، [و] پيروزمند با حكمت است

هُوَ ٱلَّذِي بَعَثَ فِي ٱلۡأُمِّيِّـۧنَ رَسُولٗا مِّنۡهُمۡ يَتۡلُواْ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتِهِۦ وَيُزَكِّيهِمۡ وَيُعَلِّمُهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَإِن كَانُواْ مِن قَبۡلُ لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ

او است كه در بين مردم بي سواد، پيامبري را از خود آنان فرستاد [كه محمد  باشند]، كه آياتش را بر آنان تلاوت مي‌كند، و تزكية شان مي‌كند، و كتاب و حكمت را براي آنان مي‌آموزد، و اگرچه پيش از اين، در گمراهي آشكاري بودند

وَءَاخَرِينَ مِنۡهُمۡ لَمَّا يَلۡحَقُواْ بِهِمۡۚ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

و [همچنين اين پيامبر] بر مردمان ديگري از ايشان كه هنوز به اينان نپيوسته اند، [مبعوث شده اند] و او پيروزمند با حكمت است

ذَٰلِكَ فَضۡلُ ٱللَّهِ يُؤۡتِيهِ مَن يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ ذُو ٱلۡفَضۡلِ ٱلۡعَظِيمِ

اين فضل الله است، كه آن را به هر كسي كه بخواهد، ارزاني مي‌دارد، و الله داراي فضل بزرگى است

مَثَلُ ٱلَّذِينَ حُمِّلُواْ ٱلتَّوۡرَىٰةَ ثُمَّ لَمۡ يَحۡمِلُوهَا كَمَثَلِ ٱلۡحِمَارِ يَحۡمِلُ أَسۡفَارَۢاۚ بِئۡسَ مَثَلُ ٱلۡقَوۡمِ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِۚ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّـٰلِمِينَ

مَثَل كساني كه به [عمل كردن] به تورات مكلف شدند، ولي به آن عمل نكردند، مانند خري است كه كتابهايي را حمل مي‌كند، چه بد است مَثَل مردماني كه آيات الله را تكذيب نمودند، و الله مردمان ستم را هدايت نمي‌كند

قُلۡ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ هَادُوٓاْ إِن زَعَمۡتُمۡ أَنَّكُمۡ أَوۡلِيَآءُ لِلَّهِ مِن دُونِ ٱلنَّاسِ فَتَمَنَّوُاْ ٱلۡمَوۡتَ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

[اي پيامبر!] بگو: اي مردم يهود! اگر گمان مي‌كنيد كه شما دوستان الله هستيد، نه مردمان ديگر، پس اگر راست مي‌گوييد، مرگ را آرزو نماييد

وَلَا يَتَمَنَّوۡنَهُۥٓ أَبَدَۢا بِمَا قَدَّمَتۡ أَيۡدِيهِمۡۚ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِٱلظَّـٰلِمِينَ

ولي آنان به خاطر اعمال [بدي] كه از پيش فرستاده اند، هيچگاه مرگ را آرزو نمي‌كنند، و الله به حال ستمكاران دانا است

قُلۡ إِنَّ ٱلۡمَوۡتَ ٱلَّذِي تَفِرُّونَ مِنۡهُ فَإِنَّهُۥ مُلَٰقِيكُمۡۖ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَىٰ عَٰلِمِ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

[اي پيامبر!] بگو: به يقين آن مرگي كه از آن فرار مي‌كنيد، يه سروقت شما خواهد آمد، و آنگاه به سوي آن ذاتي كه داناي پنهان و آشكار است، بازگردانده مي‌شويد، آنگاه شما را از آنچه مي‌كرديد، آگاه مي‌كند

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا نُودِيَ لِلصَّلَوٰةِ مِن يَوۡمِ ٱلۡجُمُعَةِ فَٱسۡعَوۡاْ إِلَىٰ ذِكۡرِ ٱللَّهِ وَذَرُواْ ٱلۡبَيۡعَۚ ذَٰلِكُمۡ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ

اي كساني كه ايمان آورده ايد! چون در روز جمعه براي نماز اذان داده شد، به سوي ذِكر الله بشتابيد، و خريد و فروش را ترك كنيد، اگر بدانيد اين براي شما بهتر است

فَإِذَا قُضِيَتِ ٱلصَّلَوٰةُ فَٱنتَشِرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَٱبۡتَغُواْ مِن فَضۡلِ ٱللَّهِ وَٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ كَثِيرٗا لَّعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ

و چون نماز برگذار شد، در زمين پراكنده شويد، و از فضل الله طلب كنيد، و ذكر الله را بسيار بگوييد، تا باشد كه رستگار شويد

وَإِذَا رَأَوۡاْ تِجَٰرَةً أَوۡ لَهۡوًا ٱنفَضُّوٓاْ إِلَيۡهَا وَتَرَكُوكَ قَآئِمٗاۚ قُلۡ مَا عِندَ ٱللَّهِ خَيۡرٞ مِّنَ ٱللَّهۡوِ وَمِنَ ٱلتِّجَٰرَةِۚ وَٱللَّهُ خَيۡرُ ٱلرَّـٰزِقِينَ

و [بعضي از مردمان] چون تجارت و سرگرمي را ببينند، به سوي آن پراكنده مي‌شوند، و [اى پيامبر!] تو را ايستاده رها مي‌كنند، بگو: آنچه كه در نزد الله است، از سرگرمي و تجارت بهتر است، و الله بهترين روزي دهندگان است

إِذَا جَآءَكَ ٱلۡمُنَٰفِقُونَ قَالُواْ نَشۡهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُۥ وَٱللَّهُ يَشۡهَدُ إِنَّ ٱلۡمُنَٰفِقِينَ لَكَٰذِبُونَ

[اي پيامبر!] هنگامي كه منافقان نزد تو مي‌آيند، مي‌گويند: شهادت مي‌دهيم كه به يقين تو پيامبر خدا هستي، و الله مي‌داند كه به يقين تو پيامبر او هستي، و الله شهادت مي‌دهد كه هرآينه منافقان دروغگويانند

ٱتَّخَذُوٓاْ أَيۡمَٰنَهُمۡ جُنَّةٗ فَصَدُّواْ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِۚ إِنَّهُمۡ سَآءَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

آنان قَسَمهاي خود را سپر قرار داده اند، و از [داخل شدن مردم] در راه الله جلوگيري نمودند، واقعا آنها كار [بسيار] بدي انجام مي‌دهند

ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ ءَامَنُواْ ثُمَّ كَفَرُواْ فَطُبِعَ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ فَهُمۡ لَا يَفۡقَهُونَ

اين به خاطر آن است كه آنان ايمان آوردند، و بعد از آن كافر شدند، پس بر دلهاي شان مُهر نهاده شد، [و اين به سبب آن است كه] نمي‌فهمند

۞وَإِذَا رَأَيۡتَهُمۡ تُعۡجِبُكَ أَجۡسَامُهُمۡۖ وَإِن يَقُولُواْ تَسۡمَعۡ لِقَوۡلِهِمۡۖ كَأَنَّهُمۡ خُشُبٞ مُّسَنَّدَةٞۖ يَحۡسَبُونَ كُلَّ صَيۡحَةٍ عَلَيۡهِمۡۚ هُمُ ٱلۡعَدُوُّ فَٱحۡذَرۡهُمۡۚ قَٰتَلَهُمُ ٱللَّهُۖ أَنَّىٰ يُؤۡفَكُونَ

و هنگامي كه آنان را ببيني، هيكل شان تو را به تعجب وامي‌دارد، اگر سخن بگويند، به سخن شان گوش فرا مي‌دهي، [و در حقيقت] گويا چوبهاي تكيه داده شده [به ديوار] مي‌باشند، هر آوازي را بر عليه خود مي‌پندارند، آنها دشمن [شما] هستند، از آنان بر حذر باش، الله آنها را بكشد، كه چگونه [از حق] منحرف مي‌شوند

وَإِذَا قِيلَ لَهُمۡ تَعَالَوۡاْ يَسۡتَغۡفِرۡ لَكُمۡ رَسُولُ ٱللَّهِ لَوَّوۡاْ رُءُوسَهُمۡ وَرَأَيۡتَهُمۡ يَصُدُّونَ وَهُم مُّسۡتَكۡبِرُونَ

وچون براي آنان گفته شود: بياييد تا پيامبر الله براي شما طلب آمرزش نمايد، سرهاي خود را برمي‌گردانند، و آنان را مي‌بيني كه تكبر كنان روي مي‌گردانند

سَوَآءٌ عَلَيۡهِمۡ أَسۡتَغۡفَرۡتَ لَهُمۡ أَمۡ لَمۡ تَسۡتَغۡفِرۡ لَهُمۡ لَن يَغۡفِرَ ٱللَّهُ لَهُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡفَٰسِقِينَ

براي آنان چه آمرزش بخواهي و چه آمرزش نخواهي يكسان است، هرگز الله براي آنان نمي‌آمرزد، به يقين الله مردم فاسق را هدايت نمي‌كند