فَقَٰتِلۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ لَا تُكَلَّفُ إِلَّا نَفۡسَكَۚ وَحَرِّضِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَۖ عَسَى ٱللَّهُ أَن يَكُفَّ بَأۡسَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْۚ وَٱللَّهُ أَشَدُّ بَأۡسٗا وَأَشَدُّ تَنكِيلٗا

پس [اى پيامبر!] در راه الله جهاد كن، جز مسؤول خود نيستي، و مؤمنان را به جهاد تشويق كن، تا باشد كه الله مانع آسيب كافران از شما شود، و الله است كه قدرتش بيشتر، و عقوبتش شديدتر است

مَّن يَشۡفَعۡ شَفَٰعَةً حَسَنَةٗ يَكُن لَّهُۥ نَصِيبٞ مِّنۡهَاۖ وَمَن يَشۡفَعۡ شَفَٰعَةٗ سَيِّئَةٗ يَكُن لَّهُۥ كِفۡلٞ مِّنۡهَاۗ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ مُّقِيتٗا

كسي كه در كار نيكي شفاعت كند، برايش از آن نصيبي است، و كسي كه در كار بدي شفاعت كند، از آن برايش گناهي است، و الله بر هر چيزي مقتدر [و شاهد] است

وَإِذَا حُيِّيتُم بِتَحِيَّةٖ فَحَيُّواْ بِأَحۡسَنَ مِنۡهَآ أَوۡ رُدُّوهَآۗ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٍ حَسِيبًا

و چون به شما سلام گفته شد، آن را به طور بهتري و يا همانندآن جواب بدهيد، همانا الله حساب همه چيز را دارد

ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۚ لَيَجۡمَعَنَّكُمۡ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ لَا رَيۡبَ فِيهِۗ وَمَنۡ أَصۡدَقُ مِنَ ٱللَّهِ حَدِيثٗا

الله آن ذاتي است كه جز او معبودي نيست، هرآينه شما را در روز قيامت كه در آن شكي نيست، جمع مي‌كند، و كيست كه از الله راستگوتر باشد

۞فَمَا لَكُمۡ فِي ٱلۡمُنَٰفِقِينَ فِئَتَيۡنِ وَٱللَّهُ أَرۡكَسَهُم بِمَا كَسَبُوٓاْۚ أَتُرِيدُونَ أَن تَهۡدُواْ مَنۡ أَضَلَّ ٱللَّهُۖ وَمَن يُضۡلِلِ ٱللَّهُ فَلَن تَجِدَ لَهُۥ سَبِيلٗا

[اى مؤمنان!] شما را چه شده است كه در بارة منافقان دو گروه شده ‌ايد، حال آنكه الله آنها را به سبب آنچه كه مرتكب شده ‌اند، نگونسار ساخته است، آيا مي‌خواهيد كسي را كه الله گمراه كرده است، هدايت كنيد، و [البته] كسي را كه الله گمراه كند، هرگز راهي براي [هدايت] او نخواهي يافت

وَدُّواْ لَوۡ تَكۡفُرُونَ كَمَا كَفَرُواْ فَتَكُونُونَ سَوَآءٗۖ فَلَا تَتَّخِذُواْ مِنۡهُمۡ أَوۡلِيَآءَ حَتَّىٰ يُهَاجِرُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِۚ فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَخُذُوهُمۡ وَٱقۡتُلُوهُمۡ حَيۡثُ وَجَدتُّمُوهُمۡۖ وَلَا تَتَّخِذُواْ مِنۡهُمۡ وَلِيّٗا وَلَا نَصِيرًا

آنها آرزو مي‌كنند كه شما هم مانند آنها كافر شويد، تا باهم برابر باشيد، پس از آنها دوستاني براي خود مگيريد، تا آنكه در راه الله هجرت نمايند، و اگر [از توحيد و هجرت] اعراض نمودند، هر جا كه آنها را يافتيد، دستگير شان كنيد، و آنان را بكشيد، و از آنها دوست و ياوري نگيريد

إِلَّا ٱلَّذِينَ يَصِلُونَ إِلَىٰ قَوۡمِۭ بَيۡنَكُمۡ وَبَيۡنَهُم مِّيثَٰقٌ أَوۡ جَآءُوكُمۡ حَصِرَتۡ صُدُورُهُمۡ أَن يُقَٰتِلُوكُمۡ أَوۡ يُقَٰتِلُواْ قَوۡمَهُمۡۚ وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ لَسَلَّطَهُمۡ عَلَيۡكُمۡ فَلَقَٰتَلُوكُمۡۚ فَإِنِ ٱعۡتَزَلُوكُمۡ فَلَمۡ يُقَٰتِلُوكُمۡ وَأَلۡقَوۡاْ إِلَيۡكُمُ ٱلسَّلَمَ فَمَا جَعَلَ ٱللَّهُ لَكُمۡ عَلَيۡهِمۡ سَبِيلٗا

مگر كساني كه ارتباط به مردمي‌دارند كه بين شما و بين آنها عهد و پيماني وجود دارد، و يا در حالي نزد تان بيايند كه دلهاي شان از اينكه با شما بجنگند، و يا با قوم خود بجنگند به تنگ آمده باشد، و اگر الله مي‌خواست آنها را بر شما مسلط مي‌ساخت، كه در [اين صورت] با شما مي‌جنگيدند، و اگر از شما كناره گيري كردند، و با شما نجنگيدند، و به شما پيشنهاد صلح دادند، الله براي شما راهي بر عليه آنها قرار نداده است

سَتَجِدُونَ ءَاخَرِينَ يُرِيدُونَ أَن يَأۡمَنُوكُمۡ وَيَأۡمَنُواْ قَوۡمَهُمۡ كُلَّ مَا رُدُّوٓاْ إِلَى ٱلۡفِتۡنَةِ أُرۡكِسُواْ فِيهَاۚ فَإِن لَّمۡ يَعۡتَزِلُوكُمۡ وَيُلۡقُوٓاْ إِلَيۡكُمُ ٱلسَّلَمَ وَيَكُفُّوٓاْ أَيۡدِيَهُمۡ فَخُذُوهُمۡ وَٱقۡتُلُوهُمۡ حَيۡثُ ثَقِفۡتُمُوهُمۡۚ وَأُوْلَـٰٓئِكُمۡ جَعَلۡنَا لَكُمۡ عَلَيۡهِمۡ سُلۡطَٰنٗا مُّبِينٗا

به زودي ديگراني را خواهيد يافت كه مي‌خواهند از شما و از قوم خود ايمن شوند، و هرگاه راهي به فتنه‌گري [قدرتي براي جنگ كردن] براي آنها باز شود، سرنگون در آن باز مي‌گردند، و اگر از شما گوشه گيري نكردند، و به شما پيشنهاد صلح ندادند، و دست [از جنگ] با شما بر نداشتند، هر كجا كه آنها را يافتيد، بگيريد و بكشيد، و اينها كساني هستند كه براي شما بر عليه آنان حجت آشكاري قرار داده ‌ايم

وَمَا كَانَ لِمُؤۡمِنٍ أَن يَقۡتُلَ مُؤۡمِنًا إِلَّا خَطَـٔٗاۚ وَمَن قَتَلَ مُؤۡمِنًا خَطَـٔٗا فَتَحۡرِيرُ رَقَبَةٖ مُّؤۡمِنَةٖ وَدِيَةٞ مُّسَلَّمَةٌ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦٓ إِلَّآ أَن يَصَّدَّقُواْۚ فَإِن كَانَ مِن قَوۡمٍ عَدُوّٖ لَّكُمۡ وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَتَحۡرِيرُ رَقَبَةٖ مُّؤۡمِنَةٖۖ وَإِن كَانَ مِن قَوۡمِۭ بَيۡنَكُمۡ وَبَيۡنَهُم مِّيثَٰقٞ فَدِيَةٞ مُّسَلَّمَةٌ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ وَتَحۡرِيرُ رَقَبَةٖ مُّؤۡمِنَةٖۖ فَمَن لَّمۡ يَجِدۡ فَصِيَامُ شَهۡرَيۡنِ مُتَتَابِعَيۡنِ تَوۡبَةٗ مِّنَ ٱللَّهِۗ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمٗا

براي هيچ مؤمني روا نيست كه مؤمن ديگري را جز به خطا و اشتباه به قتل برساند، و كسي كه مؤمني را به خطا به قتل برساند، بر وي لازم است كه بردة غلام مؤمني را آزاد كند، و خونبهايی به خانوادة او تسليم نمايد، مگر آنكه [او را] ببخشند، و اگر [مقتول] مؤمن بود، و از مردمي باشد كه با شما دشمن هستند، بايد بردة مؤمني را آزاد نمايد، و اگر [مقتول] از مردمي باشد كه بين شما و آنان پيماني وجود داشته باشد، بايد به خانوادة او ديت بپردازد، و بردة مؤمني را آزاد نمايد، و كسي كه بردة [مؤمني] را نيافت، بايد كه دو ماه پياپي روزه بگيرد، اين [براي قبول] توبه از طرف الله است، و الله داناي با حكمت است

وَمَن يَقۡتُلۡ مُؤۡمِنٗا مُّتَعَمِّدٗا فَجَزَآؤُهُۥ جَهَنَّمُ خَٰلِدٗا فِيهَا وَغَضِبَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِ وَلَعَنَهُۥ وَأَعَدَّ لَهُۥ عَذَابًا عَظِيمٗا

و كسي كه مؤمني را از روي قصد به قتل برساند، جزايش جهنم است كه جاودانه در آن مي‎ماند، و الله بر وي غضب كرده و او را لعنت مي‌كند، و عذاب بزرگي را برايش آماده كرده است

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا ضَرَبۡتُمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ فَتَبَيَّنُواْ وَلَا تَقُولُواْ لِمَنۡ أَلۡقَىٰٓ إِلَيۡكُمُ ٱلسَّلَٰمَ لَسۡتَ مُؤۡمِنٗا تَبۡتَغُونَ عَرَضَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا فَعِندَ ٱللَّهِ مَغَانِمُ كَثِيرَةٞۚ كَذَٰلِكَ كُنتُم مِّن قَبۡلُ فَمَنَّ ٱللَّهُ عَلَيۡكُمۡ فَتَبَيَّنُوٓاْۚ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرٗا

اي كساني كه ايمان آورده ‌ايد، چون در راه الله [به جهاد] بيرون شديد، پس به خوبي بررسي كنيد، و براي كسي كه براي شما اظهار اسلام كرد، نگوييد كه مؤمن نيستي، تا متاع زندگي دنيا را به دست بياوريد، و در نزد الله غنائم بسياري است، شما نيز پيش از اين، چنين بوديد، و الله بر شما منت نهاد، بنابر اين، بايد خوب بررسي نماييد، به يقين الله به آنچه انجام مي‌دهيد آگاه است

لَّا يَسۡتَوِي ٱلۡقَٰعِدُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ غَيۡرُ أُوْلِي ٱلضَّرَرِ وَٱلۡمُجَٰهِدُونَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ بِأَمۡوَٰلِهِمۡ وَأَنفُسِهِمۡۚ فَضَّلَ ٱللَّهُ ٱلۡمُجَٰهِدِينَ بِأَمۡوَٰلِهِمۡ وَأَنفُسِهِمۡ عَلَى ٱلۡقَٰعِدِينَ دَرَجَةٗۚ وَكُلّٗا وَعَدَ ٱللَّهُ ٱلۡحُسۡنَىٰۚ وَفَضَّلَ ٱللَّهُ ٱلۡمُجَٰهِدِينَ عَلَى ٱلۡقَٰعِدِينَ أَجۡرًا عَظِيمٗا

مؤمنان خانه نشيني كه معذور نيستند، با مجاهداني كه به مالها و جانهاي خود در راه الله جهاد مي‌كنند، برابر نيستند، الله كساني را كه به مالهاي خود و جانهاي خود جهاد مي‌كنند، بر [خانه] نشينان مرتبة [برتري] داده است، و الله همگان را وعدة نيكو داده است و مجاهدان را بر [خانه] نشينان به مزد بزرگي فضيلت داده است

دَرَجَٰتٖ مِّنۡهُ وَمَغۡفِرَةٗ وَرَحۡمَةٗۚ وَكَانَ ٱللَّهُ غَفُورٗا رَّحِيمًا

اين درجاتي، و مغفرتي، و رحمتي از طرف او است، و الله آمرزندة مهربان است

إِنَّ ٱلَّذِينَ تَوَفَّىٰهُمُ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ ظَالِمِيٓ أَنفُسِهِمۡ قَالُواْ فِيمَ كُنتُمۡۖ قَالُواْ كُنَّا مُسۡتَضۡعَفِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ قَالُوٓاْ أَلَمۡ تَكُنۡ أَرۡضُ ٱللَّهِ وَٰسِعَةٗ فَتُهَاجِرُواْ فِيهَاۚ فَأُوْلَـٰٓئِكَ مَأۡوَىٰهُمۡ جَهَنَّمُۖ وَسَآءَتۡ مَصِيرًا

همانا فرشتگان در وقت قبض روح كساني كه بر خود ستم كرده ‌اند مي‌گويند: در چه حالي بوديد؟ مي‌گويند: ما در زمين مستضعف بوديم، آنها مي‌گويند: آيا زمين الله پهناور نبود كه در آن هجرت مي‌کرديد؟ جايگاه اينها دوزخ است، و [دوزخ] سرانجام بدي است

إِلَّا ٱلۡمُسۡتَضۡعَفِينَ مِنَ ٱلرِّجَالِ وَٱلنِّسَآءِ وَٱلۡوِلۡدَٰنِ لَا يَسۡتَطِيعُونَ حِيلَةٗ وَلَا يَهۡتَدُونَ سَبِيلٗا

مگر مستضعفاني از مردان، و زنان و كودكاني كه چارة ندارند، و راهي [جهت هجرت] نمي‌يابند

فَأُوْلَـٰٓئِكَ عَسَى ٱللَّهُ أَن يَعۡفُوَ عَنۡهُمۡۚ وَكَانَ ٱللَّهُ عَفُوًّا غَفُورٗا

اميد است الله آنها را مورد عفو قرار دهد، و الله عفو كنندة آمرزنده است

۞وَمَن يُهَاجِرۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ يَجِدۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُرَٰغَمٗا كَثِيرٗا وَسَعَةٗۚ وَمَن يَخۡرُجۡ مِنۢ بَيۡتِهِۦ مُهَاجِرًا إِلَى ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ ثُمَّ يُدۡرِكۡهُ ٱلۡمَوۡتُ فَقَدۡ وَقَعَ أَجۡرُهُۥ عَلَى ٱللَّهِۗ وَكَانَ ٱللَّهُ غَفُورٗا رَّحِيمٗا

و كسي كه در راه الله هجرت كند، در زمين اقامتگاه‌هاي بسيار و رزق و روزي فراواني مي‌يابد، و كسي كه از خانة خود به قصد هجرت به سوي الله و رسول او بيرون شود، و بعد از آن بميرد، به يقين مزد او بر لله است، و الله آمرزندة مهربان است

وَإِذَا ضَرَبۡتُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَلَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ أَن تَقۡصُرُواْ مِنَ ٱلصَّلَوٰةِ إِنۡ خِفۡتُمۡ أَن يَفۡتِنَكُمُ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْۚ إِنَّ ٱلۡكَٰفِرِينَ كَانُواْ لَكُمۡ عَدُوّٗا مُّبِينٗا

و چون در زمين به سفر بيرون شديد، اگر بيم داشتيد كه كافران به شما گزندي مي‌رسانند، بر شما گناهي نيست كه نماز را كوتاه بخوانيد، ؛ زيرا كافران براي شما دشمن آشكاري هستند

وَإِذَا كُنتَ فِيهِمۡ فَأَقَمۡتَ لَهُمُ ٱلصَّلَوٰةَ فَلۡتَقُمۡ طَآئِفَةٞ مِّنۡهُم مَّعَكَ وَلۡيَأۡخُذُوٓاْ أَسۡلِحَتَهُمۡۖ فَإِذَا سَجَدُواْ فَلۡيَكُونُواْ مِن وَرَآئِكُمۡ وَلۡتَأۡتِ طَآئِفَةٌ أُخۡرَىٰ لَمۡ يُصَلُّواْ فَلۡيُصَلُّواْ مَعَكَ وَلۡيَأۡخُذُواْ حِذۡرَهُمۡ وَأَسۡلِحَتَهُمۡۗ وَدَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَوۡ تَغۡفُلُونَ عَنۡ أَسۡلِحَتِكُمۡ وَأَمۡتِعَتِكُمۡ فَيَمِيلُونَ عَلَيۡكُم مَّيۡلَةٗ وَٰحِدَةٗۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ إِن كَانَ بِكُمۡ أَذٗى مِّن مَّطَرٍ أَوۡ كُنتُم مَّرۡضَىٰٓ أَن تَضَعُوٓاْ أَسۡلِحَتَكُمۡۖ وَخُذُواْ حِذۡرَكُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ أَعَدَّ لِلۡكَٰفِرِينَ عَذَابٗا مُّهِينٗا

[اى پيامبر!] چون [هنگام خوف] در ميان آنان بودي، و براي آنان نماز برپا داشتي، بايد گروهي از آنان با تو به نماز بايستند، و سلاحهاي خود را با خود بردارند، و چون سجده كردند، بايد پشت سر شما قرار گيرند، و گروه ديگري كه نماز نگزارده ‌اند، [بيايند] و با تو نماز بگزارند، و بايد احتياط كنند، و اسلحة خود را با خود بردارند، [زيرا] كافران مي‌خواهند كه اگر از اسلحه و كالاهاي خود غافل شويد، به يكبارگي بر شما حمله كنند، و اگر از باران به زحمت مي‌شديد، و يا مريض بوديد، بر شما گناهي نيست، كه سلاحهاي خويش را [بر زمين] بنهيد، ولي احتياط كنيد، همانا الله براي كافران عذاب خوار كنندة را آماده كرده است

فَإِذَا قَضَيۡتُمُ ٱلصَّلَوٰةَ فَٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ قِيَٰمٗا وَقُعُودٗا وَعَلَىٰ جُنُوبِكُمۡۚ فَإِذَا ٱطۡمَأۡنَنتُمۡ فَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَۚ إِنَّ ٱلصَّلَوٰةَ كَانَتۡ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ كِتَٰبٗا مَّوۡقُوتٗا

و چون نماز [خوف] را اداء كرديد، در حالت ايستاده و نشسته، و در حال آرميده به پهلوهاي خود به ذكر خدا مشغول شويد، و چون اطمينان حاصل كرديد، [و آسوده خاطر شديد] نماز را [به طور كامل] اداء نماييد؛ زيرا نماز بر مؤمنان در اوقات معيني فرض شده است

وَلَا تَهِنُواْ فِي ٱبۡتِغَآءِ ٱلۡقَوۡمِۖ إِن تَكُونُواْ تَأۡلَمُونَ فَإِنَّهُمۡ يَأۡلَمُونَ كَمَا تَأۡلَمُونَۖ وَتَرۡجُونَ مِنَ ٱللَّهِ مَا لَا يَرۡجُونَۗ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا

و در تعقيب كردن گروه [دشمنان] سستي نكنيد، اگر شما متحمل درد و رنج مي‌شويد، آنها نيز متحمل درد و رنج مي‌شوند، [با اين تفاوت] كه شما از خدا اميدوار [ثواب] هستيد، و آنها اميدوار [ثواب] نيستند، و الله داناي با حكمت است

إِنَّآ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ لِتَحۡكُمَ بَيۡنَ ٱلنَّاسِ بِمَآ أَرَىٰكَ ٱللَّهُۚ وَلَا تَكُن لِّلۡخَآئِنِينَ خَصِيمٗا

به يقين ما [اين] كتاب را [قرآن مجيد] به حق بر تو نازل كرديم، تا در بين مردم به همان گونه كه الله برايت مي‌نماياند، حكم نمايي، و از خائنان جانبداري مكن

وَٱسۡتَغۡفِرِ ٱللَّهَۖ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ غَفُورٗا رَّحِيمٗا

و از الله آمرزش بخواه، كه الله آمرزندة مهربان است

وَلَا تُجَٰدِلۡ عَنِ ٱلَّذِينَ يَخۡتَانُونَ أَنفُسَهُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ مَن كَانَ خَوَّانًا أَثِيمٗا

و از كساني كه به خود خيانت مي‌كنند، دفاع مكن؛ زيرا الله اشخاص خيانتگر گنه پيشه را دوست ندارد

يَسۡتَخۡفُونَ مِنَ ٱلنَّاسِ وَلَا يَسۡتَخۡفُونَ مِنَ ٱللَّهِ وَهُوَ مَعَهُمۡ إِذۡ يُبَيِّتُونَ مَا لَا يَرۡضَىٰ مِنَ ٱلۡقَوۡلِۚ وَكَانَ ٱللَّهُ بِمَا يَعۡمَلُونَ مُحِيطًا

[كارهاي بد خود را] از مردم پنهان مي‌دارند، و اما از الله پنهان نمي‌دارند، در حالي كه چون شبانگاه سخنان بدي را كه الله نمي‌پسندد مي‌انديشند، الله با آنها است، و الله به آنچه مي‌كنند، احاطه دارد

هَـٰٓأَنتُمۡ هَـٰٓؤُلَآءِ جَٰدَلۡتُمۡ عَنۡهُمۡ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا فَمَن يُجَٰدِلُ ٱللَّهَ عَنۡهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ أَم مَّن يَكُونُ عَلَيۡهِمۡ وَكِيلٗا

هان [اى مؤمنان!] شما هستيد كه در دار دنيا از آنان دفاع مي‌كنيد، و در روز قيامت كيست كه در مقابل الله از آنان دفاع كند، و يا كيست كه حامي آنان باشد

وَمَن يَعۡمَلۡ سُوٓءًا أَوۡ يَظۡلِمۡ نَفۡسَهُۥ ثُمَّ يَسۡتَغۡفِرِ ٱللَّهَ يَجِدِ ٱللَّهَ غَفُورٗا رَّحِيمٗا

و هر كس كه مرتكب كار بدي شود، و يا بر خود ستم كند، و بعد از آن از الله طلب مغفرت نمايد، الله را آمرزندة مهربان مي‌يايد

وَمَن يَكۡسِبۡ إِثۡمٗا فَإِنَّمَا يَكۡسِبُهُۥ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦۚ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمٗا

و كسي كه مرتكب گناهي شود، جز آن نيست كه به زيان خودش مرتكب آن [گناه] شده است، و الله داناي با حكمت است

وَمَن يَكۡسِبۡ خَطِيٓـَٔةً أَوۡ إِثۡمٗا ثُمَّ يَرۡمِ بِهِۦ بَرِيٓـٔٗا فَقَدِ ٱحۡتَمَلَ بُهۡتَٰنٗا وَإِثۡمٗا مُّبِينٗا

و كسي كه مرتكب خطا و يا گناهي شود، و سپس بيگناهي را به آن متهم كند، به تحقيق كه بار تهمت و گناه آشكاري را بر دوش گرفته است

وَلَوۡلَا فَضۡلُ ٱللَّهِ عَلَيۡكَ وَرَحۡمَتُهُۥ لَهَمَّت طَّآئِفَةٞ مِّنۡهُمۡ أَن يُضِلُّوكَ وَمَا يُضِلُّونَ إِلَّآ أَنفُسَهُمۡۖ وَمَا يَضُرُّونَكَ مِن شَيۡءٖۚ وَأَنزَلَ ٱللَّهُ عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَعَلَّمَكَ مَا لَمۡ تَكُن تَعۡلَمُۚ وَكَانَ فَضۡلُ ٱللَّهِ عَلَيۡكَ عَظِيمٗا

و [اى پيامبر!] اگر فضل و رحمت الله بر تو نمي‌بود، گروهي از آنان تصميم داشتند، كه تو را گمراه كنند، و در حالي كه جز خود [ديگري] را گمراه نمي‌كنند، و به تو هيچ ضرري نمي‌رسانند، و الله كتاب و حكمت را بر تو نازل كرد، و آنچه را كه نمي‌دانستي به تو آموخت، و فضل الله بر تو بسيار زياد است