وَضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلٗا قَرۡيَةٗ كَانَتۡ ءَامِنَةٗ مُّطۡمَئِنَّةٗ يَأۡتِيهَا رِزۡقُهَا رَغَدٗا مِّن كُلِّ مَكَانٖ فَكَفَرَتۡ بِأَنۡعُمِ ٱللَّهِ فَأَذَٰقَهَا ٱللَّهُ لِبَاسَ ٱلۡجُوعِ وَٱلۡخَوۡفِ بِمَا كَانُواْ يَصۡنَعُونَ
و الله [مردم] شهري را مَثَل ميزند كه ايمن و آسوده بودند، همواره روزی شان به فراوانی از هرجا می رسيد، و [مردم آن شهر] به نعمت های الله ناسپاسی کردند، و الله به [كيفر] آنچه که انجام میدادند، [آنان را] به گرسنگی و ترس [كه نا امني باشد] دچار شان ساخت
وَلَقَدۡ جَآءَهُمۡ رَسُولٞ مِّنۡهُمۡ فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمُ ٱلۡعَذَابُ وَهُمۡ ظَٰلِمُونَ
و به يقين به سوي آنان پيامبري از خود شان آمد، [ولي] او را تكذيب كردند، پس در حالي كه ستمگر بودند، عذاب آنها را گرفت
فَكُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ ٱللَّهُ حَلَٰلٗا طَيِّبٗا وَٱشۡكُرُواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ إِن كُنتُمۡ إِيَّاهُ تَعۡبُدُونَ
و از آنچه كه الله براي شما روزي داده است، در حالي كه حلال و پاكيزه باشد، بخوريد، و اگر تنها او را ميپرستيد، شكر نعمت الله را به جاي آوريد
إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيۡكُمُ ٱلۡمَيۡتَةَ وَٱلدَّمَ وَلَحۡمَ ٱلۡخِنزِيرِ وَمَآ أُهِلَّ لِغَيۡرِ ٱللَّهِ بِهِۦۖ فَمَنِ ٱضۡطُرَّ غَيۡرَ بَاغٖ وَلَا عَادٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
جز اين نيست كه [الله] تنها خود مرده، و خون، و گوشت خوك، و آنچه را كه [هنگام ذبح] نام غير الله بر آن برده شده است، بر شما حرام گردانيده است، پس كسي كه [به خوردن اين چيزها] ناچار شود، [كه اگر نخورد به هلاكت برسد]، در صورتي كه تجاوز كار نباشد، و از حد نگذرد، به يقين كه الله آمرزندة مهربان است
وَلَا تَقُولُواْ لِمَا تَصِفُ أَلۡسِنَتُكُمُ ٱلۡكَذِبَ هَٰذَا حَلَٰلٞ وَهَٰذَا حَرَامٞ لِّتَفۡتَرُواْ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَفۡتَرُونَ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَ لَا يُفۡلِحُونَ
و با دروغي كه زبان تان توصيف ميكند، نگوييد كه اين حلال است، و آن حرام، تا [مبادا] بر الله افتراء كنيد، به يقين كساني كه بر الله افتراء ميكنند، رستگار نميشوند
مَتَٰعٞ قَلِيلٞ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ
[در اين دنيا] بهرة اندكي [براي شان ميرسد] و براي آنها [در آخرت] عذاب دردناكي است
وَعَلَى ٱلَّذِينَ هَادُواْ حَرَّمۡنَا مَا قَصَصۡنَا عَلَيۡكَ مِن قَبۡلُۖ وَمَا ظَلَمۡنَٰهُمۡ وَلَٰكِن كَانُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ
و [اى پيامبر!] آنچه را كه پيش از اين به تو خبر داديم، بر كساني كه يهودي شدند، حرام گردانيديم، و ما بر آنها ستم نكرديم، بلكه آنها بودند كه بر خود ستم ميكردند
ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ عَمِلُواْ ٱلسُّوٓءَ بِجَهَٰلَةٖ ثُمَّ تَابُواْ مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ وَأَصۡلَحُوٓاْ إِنَّ رَبَّكَ مِنۢ بَعۡدِهَا لَغَفُورٞ رَّحِيمٌ
آنگاه پروردگار تو نسبت به كساني كه از روي جهالت مرتكب كار بدي شدند، و بعد از آن توبه كردند، و خود را اصلاح ساختند، [در اين حالت] به يقين پروردگار تو بعد از توبه كردن، هرآينه آمرزندة مهربان است
إِنَّ إِبۡرَٰهِيمَ كَانَ أُمَّةٗ قَانِتٗا لِّلَّهِ حَنِيفٗا وَلَمۡ يَكُ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ
به يقين ابراهيم [به تنهايي] امتي بود، فرمانبردار الله و حقگرا بود، و از مشركان نبود
شَاكِرٗا لِّأَنۡعُمِهِۚ ٱجۡتَبَىٰهُ وَهَدَىٰهُ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ
شكرگزار نعمتهاي الله بود، [الله] او را برگزيد، و به راه راست هدايت نمود
وَءَاتَيۡنَٰهُ فِي ٱلدُّنۡيَا حَسَنَةٗۖ وَإِنَّهُۥ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ لَمِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
و برايش در دنيا نيكويي داديم، و به يقين او در آخرت ازصالحان است
ثُمَّ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ أَنِ ٱتَّبِعۡ مِلَّةَ إِبۡرَٰهِيمَ حَنِيفٗاۖ وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ
بعد از آن بر تو وحي فرستاديم كه از آيين ابراهيم كه حقگرا بود، پيروي كن، و از مشركان نبود
إِنَّمَا جُعِلَ ٱلسَّبۡتُ عَلَى ٱلَّذِينَ ٱخۡتَلَفُواْ فِيهِۚ وَإِنَّ رَبَّكَ لَيَحۡكُمُ بَيۡنَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ فِيمَا كَانُواْ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ
جز اين نيست كه [رعايت تعظيم روز] شنبه بر كساني مقرر شد كه در آن اختلاف كردند[1]، و به يقين پروردگارت روز قيامت در آنچه كه اختلاف میکردند، ميان آنان داوری میکند
1- ـ كه چون موسى روز جمعه را براى آنان تعيين نمود، با وى اختلاف كردند و گفتند: روز شنبه بهتر است.
ٱدۡعُ إِلَىٰ سَبِيلِ رَبِّكَ بِٱلۡحِكۡمَةِ وَٱلۡمَوۡعِظَةِ ٱلۡحَسَنَةِۖ وَجَٰدِلۡهُم بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُهۡتَدِينَ
[اى پيامبر!] به حكمت و اندرز نيكو [مردم را] به راه پروردگارت دعوت نما، و با آنها به شيوة نيكوتر بحث و مناظره كن، به يقين پروردگارت به [حال] گمراه شدگان، و به [حال] راه يافتگان داناتر است
وَإِنۡ عَاقَبۡتُمۡ فَعَاقِبُواْ بِمِثۡلِ مَا عُوقِبۡتُم بِهِۦۖ وَلَئِن صَبَرۡتُمۡ لَهُوَ خَيۡرٞ لِّلصَّـٰبِرِينَ
و اگر مجازات ميكرديد، به مانند آنچه به آن مجازات شده ايد، [آنان را] مجازات كنيد، و اگر صبر كنيد، هرآينه صبر كردن براي شكيبايان بهتر است
وَٱصۡبِرۡ وَمَا صَبۡرُكَ إِلَّا بِٱللَّهِۚ وَلَا تَحۡزَنۡ عَلَيۡهِمۡ وَلَا تَكُ فِي ضَيۡقٖ مِّمَّا يَمۡكُرُونَ
و [اي پيامبر!] صبر كن، و صبر تو جز به [توفيق] الله نيست، و بر آنان غم مخور، و از مكري كه به كار ميبرند، دلتنگ مباش
إِنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَواْ وَّٱلَّذِينَ هُم مُّحۡسِنُونَ
همانا الله [به تأييد و نصرت خود] با پرهيزگاران، و با كساني است كه نيكوكار هستند