Surah: سورۀ نَحْل

Ayah : 112

وَضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلٗا قَرۡيَةٗ كَانَتۡ ءَامِنَةٗ مُّطۡمَئِنَّةٗ يَأۡتِيهَا رِزۡقُهَا رَغَدٗا مِّن كُلِّ مَكَانٖ فَكَفَرَتۡ بِأَنۡعُمِ ٱللَّهِ فَأَذَٰقَهَا ٱللَّهُ لِبَاسَ ٱلۡجُوعِ وَٱلۡخَوۡفِ بِمَا كَانُواْ يَصۡنَعُونَ

و الله [مردم] شهري را مَثَل مي‌زند كه ايمن و آسوده بودند، همواره روزی شان به فراوانی از هرجا می رسيد، و [مردم آن شهر] به نعمت های الله ناسپاسی کردند، و الله به [كيفر] آنچه که انجام می‌دادند، [آنان را] به گرسنگی و ترس [كه نا امني باشد] دچار شان ساخت



Surah: سورۀ نَحْل

Ayah : 113

وَلَقَدۡ جَآءَهُمۡ رَسُولٞ مِّنۡهُمۡ فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمُ ٱلۡعَذَابُ وَهُمۡ ظَٰلِمُونَ

و به يقين به سوي آنان پيامبري از خود شان آمد، [ولي] او را تكذيب كردند، پس در حالي كه ستمگر بودند، عذاب آنها را گرفت



Surah: سورۀ نَحْل

Ayah : 114

فَكُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ ٱللَّهُ حَلَٰلٗا طَيِّبٗا وَٱشۡكُرُواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ إِن كُنتُمۡ إِيَّاهُ تَعۡبُدُونَ

و از آنچه كه الله براي شما روزي داده است، در حالي كه حلال و پاكيزه باشد، بخوريد، و اگر تنها او را مي‌پرستيد، شكر نعمت الله را به جاي آوريد



Surah: سورۀ نَحْل

Ayah : 115

إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيۡكُمُ ٱلۡمَيۡتَةَ وَٱلدَّمَ وَلَحۡمَ ٱلۡخِنزِيرِ وَمَآ أُهِلَّ لِغَيۡرِ ٱللَّهِ بِهِۦۖ فَمَنِ ٱضۡطُرَّ غَيۡرَ بَاغٖ وَلَا عَادٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

جز اين نيست كه [الله] تنها خود مرده، و خون، و گوشت خوك، و آنچه را كه [هنگام ذبح] نام غير الله بر آن برده شده است، بر شما حرام گردانيده است، پس كسي كه [به خوردن اين چيزها] ناچار شود، [كه اگر نخورد به هلاكت برسد]، در صورتي كه تجاوز كار نباشد، و از حد نگذرد، به يقين كه الله آمرزندة مهربان است



Surah: سورۀ نَحْل

Ayah : 116

وَلَا تَقُولُواْ لِمَا تَصِفُ أَلۡسِنَتُكُمُ ٱلۡكَذِبَ هَٰذَا حَلَٰلٞ وَهَٰذَا حَرَامٞ لِّتَفۡتَرُواْ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَفۡتَرُونَ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَ لَا يُفۡلِحُونَ

و با دروغي كه زبان تان توصيف مي‌كند، نگوييد كه اين حلال است، و آن حرام، تا [مبادا] بر الله افتراء كنيد، به يقين كساني كه بر الله افتراء مي‌كنند، رستگار نمي‌شوند



Surah: سورۀ نَحْل

Ayah : 117

مَتَٰعٞ قَلِيلٞ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

[در اين دنيا] بهرة اندكي [براي شان مي‌رسد] و براي آنها [در آخرت] عذاب دردناكي است



Surah: سورۀ نَحْل

Ayah : 118

وَعَلَى ٱلَّذِينَ هَادُواْ حَرَّمۡنَا مَا قَصَصۡنَا عَلَيۡكَ مِن قَبۡلُۖ وَمَا ظَلَمۡنَٰهُمۡ وَلَٰكِن كَانُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ

و [اى پيامبر!] آنچه را كه پيش از اين به تو خبر داديم، بر كساني كه يهودي شدند، حرام گردانيديم، و ما بر آنها ستم نكرديم، بلكه آنها بودند كه بر خود ستم مي‌كردند



Surah: سورۀ نَحْل

Ayah : 119

ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ عَمِلُواْ ٱلسُّوٓءَ بِجَهَٰلَةٖ ثُمَّ تَابُواْ مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ وَأَصۡلَحُوٓاْ إِنَّ رَبَّكَ مِنۢ بَعۡدِهَا لَغَفُورٞ رَّحِيمٌ

آنگاه پروردگار تو نسبت به كساني كه از روي جهالت مرتكب كار بدي شدند، و بعد از آن توبه كردند، و خود را اصلاح ساختند، [در اين حالت] به يقين پروردگار تو بعد از توبه كردن، هرآينه آمرزندة مهربان است



Surah: سورۀ نَحْل

Ayah : 120

إِنَّ إِبۡرَٰهِيمَ كَانَ أُمَّةٗ قَانِتٗا لِّلَّهِ حَنِيفٗا وَلَمۡ يَكُ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

به يقين ابراهيم [به تنهايي] امتي بود، فرمانبردار الله و حقگرا بود، و از مشركان نبود



Surah: سورۀ نَحْل

Ayah : 121

شَاكِرٗا لِّأَنۡعُمِهِۚ ٱجۡتَبَىٰهُ وَهَدَىٰهُ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

شكرگزار نعمتهاي الله بود، [الله] او را برگزيد، و به راه راست هدايت نمود



Surah: سورۀ نَحْل

Ayah : 122

وَءَاتَيۡنَٰهُ فِي ٱلدُّنۡيَا حَسَنَةٗۖ وَإِنَّهُۥ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ لَمِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ

و برايش در دنيا نيكويي داديم، و به يقين او در آخرت ازصالحان است



Surah: سورۀ نَحْل

Ayah : 123

ثُمَّ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ أَنِ ٱتَّبِعۡ مِلَّةَ إِبۡرَٰهِيمَ حَنِيفٗاۖ وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

بعد از آن بر تو وحي فرستاديم كه از آيين ابراهيم كه حقگرا بود، پيروي كن، و از مشركان نبود



Surah: سورۀ نَحْل

Ayah : 124

إِنَّمَا جُعِلَ ٱلسَّبۡتُ عَلَى ٱلَّذِينَ ٱخۡتَلَفُواْ فِيهِۚ وَإِنَّ رَبَّكَ لَيَحۡكُمُ بَيۡنَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ فِيمَا كَانُواْ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ

جز اين نيست كه [رعايت تعظيم روز] شنبه بر كساني مقرر شد كه در آن اختلاف كردند[1]، و به يقين پروردگارت روز قيامت در آنچه كه اختلاف می‌کردند، ميان آنان داوری می‌کند


1- ـ كه چون موسى روز جمعه را براى آنان تعيين نمود، با وى اختلاف كردند و گفتند: روز شنبه بهتر است.


Surah: سورۀ نَحْل

Ayah : 125

ٱدۡعُ إِلَىٰ سَبِيلِ رَبِّكَ بِٱلۡحِكۡمَةِ وَٱلۡمَوۡعِظَةِ ٱلۡحَسَنَةِۖ وَجَٰدِلۡهُم بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُهۡتَدِينَ

[اى پيامبر!] به حكمت و اندرز نيكو [مردم را] به راه پروردگارت دعوت نما، و با آنها به شيوة نيكوتر بحث و مناظره كن، به يقين پروردگارت به [حال] گمراه شدگان، و به [حال] راه يافتگان داناتر است



Surah: سورۀ نَحْل

Ayah : 126

وَإِنۡ عَاقَبۡتُمۡ فَعَاقِبُواْ بِمِثۡلِ مَا عُوقِبۡتُم بِهِۦۖ وَلَئِن صَبَرۡتُمۡ لَهُوَ خَيۡرٞ لِّلصَّـٰبِرِينَ

و اگر مجازات مي‌كرديد، به مانند آنچه به آن مجازات شده ايد، [آنان را] مجازات كنيد، و اگر صبر كنيد، هرآينه صبر كردن براي شكيبايان بهتر است



Surah: سورۀ نَحْل

Ayah : 127

وَٱصۡبِرۡ وَمَا صَبۡرُكَ إِلَّا بِٱللَّهِۚ وَلَا تَحۡزَنۡ عَلَيۡهِمۡ وَلَا تَكُ فِي ضَيۡقٖ مِّمَّا يَمۡكُرُونَ

و [اي پيامبر!] صبر كن، و صبر تو جز به [توفيق] الله نيست، و بر آنان غم مخور، و از مكري كه به كار مي‌برند، دلتنگ مباش



Surah: سورۀ نَحْل

Ayah : 128

إِنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَواْ وَّٱلَّذِينَ هُم مُّحۡسِنُونَ

همانا الله [به تأييد و نصرت خود] با پرهيزگاران، و با كساني است كه نيكوكار هستند