إِنَّ لَكَ فِي ٱلنَّهَارِ سَبۡحٗا طَوِيلٗا

به يقين براي تو در روز مشغوليت [وگرفتاري] زيادي است

وَٱذۡكُرِ ٱسۡمَ رَبِّكَ وَتَبَتَّلۡ إِلَيۡهِ تَبۡتِيلٗا

و نام پروردگارت را ياد كن و از همه چيز دل ‌بر دار و روي به سوي او آور

رَّبُّ ٱلۡمَشۡرِقِ وَٱلۡمَغۡرِبِ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ فَٱتَّخِذۡهُ وَكِيلٗا

پروردگار مشرق و مغرب است، كه هيچ معبودى جز او وجود ندارد، پس او را كارساز خود برگزين

وَٱصۡبِرۡ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَٱهۡجُرۡهُمۡ هَجۡرٗا جَمِيلٗا

و بر آنچه [مشركان] مي‌گويند، به خوبي صبر كن، و به طور شايستة از آنان دوري گزين

وَذَرۡنِي وَٱلۡمُكَذِّبِينَ أُوْلِي ٱلنَّعۡمَةِ وَمَهِّلۡهُمۡ قَلِيلًا

و [اي پيامبر!] مرا با تكذيب كنندگاني كه از نعمت برخوردار مي‌باشند، واگذار، و به آنان اندكي مهلت بده

إِنَّ لَدَيۡنَآ أَنكَالٗا وَجَحِيمٗا

به يقين در نزد ما بندهاي گران، و [آتش] دوزخ

وَطَعَامٗا ذَا غُصَّةٖ وَعَذَابًا أَلِيمٗا

و طعام گلوگير، و عذاب دردناكي است

يَوۡمَ تَرۡجُفُ ٱلۡأَرۡضُ وَٱلۡجِبَالُ وَكَانَتِ ٱلۡجِبَالُ كَثِيبٗا مَّهِيلًا

روزي كه زمين و كوه‌ها به لرزه در مي‌آيند، و كوه‌ها تودة ريگ رواني مي‌شوند

إِنَّآ أَرۡسَلۡنَآ إِلَيۡكُمۡ رَسُولٗا شَٰهِدًا عَلَيۡكُمۡ كَمَآ أَرۡسَلۡنَآ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ رَسُولٗا

همانا ما به سوي شما پيامبري فرستاديم كه بر شما شاهد است، همان گونه كه به سوي فرعون پيامبري فرستاديم

فَعَصَىٰ فِرۡعَوۡنُ ٱلرَّسُولَ فَأَخَذۡنَٰهُ أَخۡذٗا وَبِيلٗا

فرعون از آن پيامبر نافرماني نمود، پس ما او را به عذاب سختي گرفتار نموديم

فَكَيۡفَ تَتَّقُونَ إِن كَفَرۡتُمۡ يَوۡمٗا يَجۡعَلُ ٱلۡوِلۡدَٰنَ شِيبًا

پس [اى مشركان!] اگر كفر بورزيد، از روزي كه كودكان را پير مي‌سازد، چگونه خود را در امان نگه خواهيد داشت

ٱلسَّمَآءُ مُنفَطِرُۢ بِهِۦۚ كَانَ وَعۡدُهُۥ مَفۡعُولًا

آسمان در آن روز مي‌شكافد، [و] وعدة او شدني است

إِنَّ هَٰذِهِۦ تَذۡكِرَةٞۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ سَبِيلًا

به يقين اين هشداري است، پس هر كس كه مي‌خواهد، راهي را به سوي پروردگار خود در پيش گيرد

۞إِنَّ رَبَّكَ يَعۡلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدۡنَىٰ مِن ثُلُثَيِ ٱلَّيۡلِ وَنِصۡفَهُۥ وَثُلُثَهُۥ وَطَآئِفَةٞ مِّنَ ٱلَّذِينَ مَعَكَۚ وَٱللَّهُ يُقَدِّرُ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَۚ عَلِمَ أَن لَّن تُحۡصُوهُ فَتَابَ عَلَيۡكُمۡۖ فَٱقۡرَءُواْ مَا تَيَسَّرَ مِنَ ٱلۡقُرۡءَانِۚ عَلِمَ أَن سَيَكُونُ مِنكُم مَّرۡضَىٰ وَءَاخَرُونَ يَضۡرِبُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ يَبۡتَغُونَ مِن فَضۡلِ ٱللَّهِ وَءَاخَرُونَ يُقَٰتِلُونَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِۖ فَٱقۡرَءُواْ مَا تَيَسَّرَ مِنۡهُۚ وَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُواْ ٱلزَّكَوٰةَ وَأَقۡرِضُواْ ٱللَّهَ قَرۡضًا حَسَنٗاۚ وَمَا تُقَدِّمُواْ لِأَنفُسِكُم مِّنۡ خَيۡرٖ تَجِدُوهُ عِندَ ٱللَّهِ هُوَ خَيۡرٗا وَأَعۡظَمَ أَجۡرٗاۚ وَٱسۡتَغۡفِرُواْ ٱللَّهَۖ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمُۢ

[اي پيامبر!] همانا پروردگار تو مي‌داند كه تو و گروهي از كساني كه با تو هستند، نزديك به دو سوم شب، و [يا] نصف آن را، و [يا] سوم آنرا [به نماز] مي‌ايستيد، و الله شب و روز را اندازه گيري مي‌كند، و او دانست كه شما نمي‌توانيد حساب دقيق آنرا اندازه گيري كنيد، لذا از شما در گذشت، پس هر اندازة را از قرآن كه براي تان ميسر است بخوانيد، و الله دانست كه بعضي از شما مريض خواهند شد، و عدة ديگري جهت به دست آوردن نعمت الله در روي زمين به مسافرت خواهند پرداخت، و مردم ديگري در راه الله به جنگ مي‌روند، پس، همان اندازة را از آن بخوانيد كه براي تان ميسر است، و نماز را برپا داريد، و زكات را اداء نماييد، و به الله قرض الحسنه بدهيد، و [بدانيد هر] كار نيكي را كه پيش از خود مي‌فرستيد، [مزد] آنرا در نزد الله خواهيد يافت، كه آن بهتر، و مزدش بزرگتر است، و از الله طلب مغفرت نماييد، به يقين الله آمرزندة مهربان است

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ

اي جامه بر سر كشيده

قُمۡ فَأَنذِرۡ

برخيز و بيم بده

وَرَبَّكَ فَكَبِّرۡ

و پروردگارت را به بزرگي ياد كن

وَثِيَابَكَ فَطَهِّرۡ

و لباسهايت را پاكيزه بدار

وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ

و از پليدي ها دوري كن

وَلَا تَمۡنُن تَسۡتَكۡثِرُ

بخششي مده كه عوض بيشتري بخواهي

وَلِرَبِّكَ فَٱصۡبِرۡ

و به خاطر پروردگارت، صبوري كن

فَإِذَا نُقِرَ فِي ٱلنَّاقُورِ

پس چون در صور دميده شود

فَذَٰلِكَ يَوۡمَئِذٖ يَوۡمٌ عَسِيرٌ

آن روز، روز سختي است

عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ غَيۡرُ يَسِيرٖ

بر كافران آسان نيست

ذَرۡنِي وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِيدٗا

[اي پيامبر!] مرا با كسي كه او را تنها آفريده ام، واگذار

وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا

و برايش مال فراواني دادم

وَبَنِينَ شُهُودٗا

و فرزنداني كه در نزدش حاضر مي‌باشند

وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِيدٗا

و همة امكانات را در اختيارش قرار دادم

ثُمَّ يَطۡمَعُ أَنۡ أَزِيدَ

باز هم طمع دارد كه بر اينها بيفزايم

كَلَّآۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِأٓيَٰتِنَا عَنِيدٗا

هرگز [چنين نخواهد بود] زيرا او با آيات ما ستيزه جو بود