أُوْلَـٰٓئِكَ يُسَٰرِعُونَ فِي ٱلۡخَيۡرَٰتِ وَهُمۡ لَهَا سَٰبِقُونَ

چنين كساني اند كه در كار هاي نيك مي‌شتابند، و آنها براي انجام دادن آن [بر يكديگر] سبقت مي‌جويند

وَلَا نُكَلِّفُ نَفۡسًا إِلَّا وُسۡعَهَاۚ وَلَدَيۡنَا كِتَٰبٞ يَنطِقُ بِٱلۡحَقِّ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ

و ما هيچ كس را جز به اندازة توانش مكلف نمي‌سازيم، و نزد ما كتابي است كه به حق سخن مي‌گويد، و به آنها ستم نمي‌شود

بَلۡ قُلُوبُهُمۡ فِي غَمۡرَةٖ مِّنۡ هَٰذَا وَلَهُمۡ أَعۡمَٰلٞ مِّن دُونِ ذَٰلِكَ هُمۡ لَهَا عَٰمِلُونَ

بلكه دلهاي آنها [از گفته هاي ما] در غفلت است، و آنها غير از اين، اعمال [زشت] ديگري نيز دارند، كه پيوسته آنرا انجام مي‌دهند

حَتَّىٰٓ إِذَآ أَخَذۡنَا مُتۡرَفِيهِم بِٱلۡعَذَابِ إِذَا هُمۡ يَجۡـَٔرُونَ

تا اينكه ناز پرورده هاي آنها را به عذاب گرفتار سازيم، كه در اين وقت به ناله مي‌افتند

لَا تَجۡـَٔرُواْ ٱلۡيَوۡمَۖ إِنَّكُم مِّنَّا لَا تُنصَرُونَ

[به آنها گفته مي‌شود] امروز ناله نكنيد، كه از طرف ما ياري داده نخواهيد شد

قَدۡ كَانَتۡ ءَايَٰتِي تُتۡلَىٰ عَلَيۡكُمۡ فَكُنتُمۡ عَلَىٰٓ أَعۡقَٰبِكُمۡ تَنكِصُونَ

[چرا كه] به يقين آيات ما بر شما خوانده مي‌شد، و شما [قبول مي‌كرديد] و به عقب برمي‌گشتيد

مُسۡتَكۡبِرِينَ بِهِۦ سَٰمِرٗا تَهۡجُرُونَ

تكبر مي‌ورزيديد، و در شب نشيني هاي خود، در بارة [قرآن كريم] ياوه سرايي مي‌كرديد

أَفَلَمۡ يَدَّبَّرُواْ ٱلۡقَوۡلَ أَمۡ جَآءَهُم مَّا لَمۡ يَأۡتِ ءَابَآءَهُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

آيا به اين گفتار نينديشيدند، يا مگر چيزي براي شان آمده است كه براي پدران پيشين شان نيامده بود

أَمۡ لَمۡ يَعۡرِفُواْ رَسُولَهُمۡ فَهُمۡ لَهُۥ مُنكِرُونَ

يا اينكه پيامبر خود را نشناخته اند، و نسبت به او ناآشنايند

أَمۡ يَقُولُونَ بِهِۦ جِنَّةُۢۚ بَلۡ جَآءَهُم بِٱلۡحَقِّ وَأَكۡثَرُهُمۡ لِلۡحَقِّ كَٰرِهُونَ

يا مي‌گويند او ديوانه است؟ [چنين نيست] بلكه حق را براي شان آورده است، و بيشتر آنها از حق بدشان مي‌آيد

وَلَوِ ٱتَّبَعَ ٱلۡحَقُّ أَهۡوَآءَهُمۡ لَفَسَدَتِ ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلۡأَرۡضُ وَمَن فِيهِنَّۚ بَلۡ أَتَيۡنَٰهُم بِذِكۡرِهِمۡ فَهُمۡ عَن ذِكۡرِهِم مُّعۡرِضُونَ

و اگر حق تابع هوي و هوسهاي آنها مي‌شد، آسمانها و زمين و هر كه در آنها بود، از بين مي‌رفتند، بلكه ما پند [مناسبي] را براي شان آورده ايم، و آنها از اين پند خود، روي‌گردانند

أَمۡ تَسۡـَٔلُهُمۡ خَرۡجٗا فَخَرَاجُ رَبِّكَ خَيۡرٞۖ وَهُوَ خَيۡرُ ٱلرَّـٰزِقِينَ

يا مگر [اي پيامبر!] از آنها مزدي طلب مي‌نمايي؟ كه البته مزد پروردگارت بهتر است، و او بهترين روزي دهندگان است

وَإِنَّكَ لَتَدۡعُوهُمۡ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

و [اي پيامبر] به يقين تو آنها را به راه راست دعوت مي‌كني

وَإِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ عَنِ ٱلصِّرَٰطِ لَنَٰكِبُونَ

و به يقين كساني كه به آخرت ايمان ندارند، از راه راست منحرف شده اند

۞وَلَوۡ رَحِمۡنَٰهُمۡ وَكَشَفۡنَا مَا بِهِم مِّن ضُرّٖ لَّلَجُّواْ فِي طُغۡيَٰنِهِمۡ يَعۡمَهُونَ

و اگر آنها را مورد رحمت قرار مي‌داديم، و مشكلي را كه به آن گرفتار هستند، بر طرف مي‌ساختيم، [بار ديگر] در سركشي خود كور كورانه دست و پا مي‌زدند

وَلَقَدۡ أَخَذۡنَٰهُم بِٱلۡعَذَابِ فَمَا ٱسۡتَكَانُواْ لِرَبِّهِمۡ وَمَا يَتَضَرَّعُونَ

و به تحقيق كه آنها را به عذاب گرفتار ساختيم، [تا به خود آيند] اما آنها به پروردگار شان فروتني نكردند، و [به درگاهش] زاري ننمودند

حَتَّىٰٓ إِذَا فَتَحۡنَا عَلَيۡهِم بَابٗا ذَا عَذَابٖ شَدِيدٍ إِذَا هُمۡ فِيهِ مُبۡلِسُونَ

تا آنكه دري را از عذاب سخت به روي آنها گشوديم، كه يكباره در آن نااميد شدند

وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَنشَأَ لَكُمُ ٱلسَّمۡعَ وَٱلۡأَبۡصَٰرَ وَٱلۡأَفۡـِٔدَةَۚ قَلِيلٗا مَّا تَشۡكُرُونَ

و او [پروردگارى] است كه براي شما گوش و چشمها و دلها آفريد، اما كمتر شكرگزاري مي‌كنيد

وَهُوَ ٱلَّذِي ذَرَأَكُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَإِلَيۡهِ تُحۡشَرُونَ

و او [پروردگارى] است كه شما را در زمين پديد آورد، و به سوي او حشر مي‌شويد

وَهُوَ ٱلَّذِي يُحۡيِۦ وَيُمِيتُ وَلَهُ ٱخۡتِلَٰفُ ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

و او [پروردگارى] است كه زنده مي‌كند، و مي‌ميراند، و گردش شب و روز به فرمان او است، آيا نمي‌انديشيد

بَلۡ قَالُواْ مِثۡلَ مَا قَالَ ٱلۡأَوَّلُونَ

بلكه همان چيزي را گفتند كه پيشينيان شان گفته بودند

قَالُوٓاْ أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ

گفتند: آيا چون بميريم، و خاك و استخوانهاي [پوسيدة] شويم، باز هم بر انگيخته خواهيم شد

لَقَدۡ وُعِدۡنَا نَحۡنُ وَءَابَآؤُنَا هَٰذَا مِن قَبۡلُ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّآ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

به تحقيق كه ما و پدران ما پيش از اين به اين چيز وعده داده شده بوديم، اين جز افسانه هاي پيشينيان نيست

قُل لِّمَنِ ٱلۡأَرۡضُ وَمَن فِيهَآ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ

[اي پيامبر!] بگو: اگر مي‌دانيد، زمين و هرچه در آن وجود دارد، از آن كيست؟

سَيَقُولُونَ لِلَّهِۚ قُلۡ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ

به زودي خواهند گفت: از آن الله است، بگو: آيا به خود نمي‌آييد

قُلۡ مَن رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ ٱلسَّبۡعِ وَرَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡعَظِيمِ

بگو: چه كسي پروردگار آسمانهاي هفتگانه، و پروردگار عرش بزرگ است؟

سَيَقُولُونَ لِلَّهِۚ قُلۡ أَفَلَا تَتَّقُونَ

به زودي خواهند گفت: از آنِ الله است، بگو: پس آيا [از عذاب او] نمي‌ترسيد

قُلۡ مَنۢ بِيَدِهِۦ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيۡءٖ وَهُوَ يُجِيرُ وَلَا يُجَارُ عَلَيۡهِ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ

[اي پيامبر!] بگو: اگر مي‌دانيد، فرمانروايي همة موجودات در دست كيست؟ كه پناه مي‌دهد، و بر خلاف او پناه داده نمي‌شود

سَيَقُولُونَ لِلَّهِۚ قُلۡ فَأَنَّىٰ تُسۡحَرُونَ

خواهند گفت: ازآنِ الله است، بگو: پس چگونه دستخوش سحر شده ايد

بَلۡ أَتَيۡنَٰهُم بِٱلۡحَقِّ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ

بلكه حق را براي آنها آورده ايم، و به يقين آنها دروغگو هستند